دوره 30، شماره 188 - ( شهریور 1399 )
جلد 30 شماره 188 صفحات 16-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Roshanbakhsh H, Elahdadi Salmani M, Goudarzvand M, Pourabdolhossein F. Effects of Piperine Pretreatment on Antioxidant Capacity and Spatial Memory Impairment Induced by Local Injection of Lysolecethin in Rat Hippocampus. J Mazandaran Univ Med Sci 2020; 30 (188) :1-16
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14939-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14939-fa.html
روشن بخش حنانه، اله دادی سلمانی محمود، گودرزوند مهدی، پورعبدالحسین فرشته. اثرات پیش درمانی با پیپرین بر ظرفیت آنتی اکسیدانی مغز و اختلال حافظه فضایی ناشی از تزریق لیزولسیتین در هیپوکامپ. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1399; 30 (188) :1-16
چکیده: (3636 مشاهده)
سابقه و هدف: پیپرین مهم‌ترین آلکالوئید فلفل سیاه، دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و حفاظتی برای نورون ها است. بنابراین کاندید مناسبی برای مطالعه در مدل‌های حیوانی بیماری مولتیپل اسکلروزیس می‌باشد. در این مطالعه اثر پیش درمانی پیپرین بر حافظه فضایی، شاخص‌های استرس اکسیداتیو و ترمیم میلین در مدل دمیلیناسیون موضعی بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن (220-200 گرم) در 4 گروه آزمایشی ((n=8 مورد مطالعه قرار گرفتند. دمیلیناسیون با تزریق لیزولسیتین در ناحیهCA1 هیپوکامپ القاء شد. پیپرین از دو هفته قبل از القای دمیلیناسیون با دوز mg/kg5 تا پایان دوره به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. اثر پیپرین بر حافظه فضایی با تست ماز آبی موریس و بر بیان ژن‌های iNOS, Hmox-1, Nrf2و MBP در بافت هیپوکامپ با تکنیک qPCR ارزیابی شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ با تست FRAP اندازه گیری شد.
یافته‌ها: پیش درمانی با پیپرین سبب کاهش شاخص زمان و مسافت طی شده و افزایش زمان اقامت در ربع هدف در آزمون ماز آبی شد(0001/0P<). درگروه پیش درمان بیان شاخص استرس اکسیداتیو iNOS)) نسبت به گروه دمیلیناسیون کاهش یافت. بیان ژن‌های ,Nrf2 Hmox-1 وMBP درگروه پیش درمان نسبت به بیمار وکنترل، افزایش معنی‌داری نشان داد(0001/0P<). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه پیش درمان افزایش معنی‌داری نسبت به گروه بیمار و کنترل داشت(0001/0P<).
استنتاج: پیپرین با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی و افزایش میلین موجب بهبود اختلال حافظه فضایی ناشی از دمیلیناسیون هیپوکامپ می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن (220-200 گرم) در 4 گروه آزمایشی ((n=8 مورد مطالعه قرار گرفتند. دمیلیناسیون با تزریق لیزولسیتین در ناحیهCA1 هیپوکامپ القاء شد. پیپرین از دو هفته قبل از القای دمیلیناسیون با دوز mg/kg5 تا پایان دوره به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. اثر پیپرین بر حافظه فضایی با تست ماز آبی موریس و بر بیان ژن‌های iNOS, Hmox-1, Nrf2و MBP در بافت هیپوکامپ با تکنیک qPCR ارزیابی شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ با تست FRAP اندازه گیری شد.
یافته‌ها: پیش درمانی با پیپرین سبب کاهش شاخص زمان و مسافت طی شده و افزایش زمان اقامت در ربع هدف در آزمون ماز آبی شد(0001/0P<). درگروه پیش درمان بیان شاخص استرس اکسیداتیو iNOS)) نسبت به گروه دمیلیناسیون کاهش یافت. بیان ژن‌های ,Nrf2 Hmox-1 وMBP درگروه پیش درمان نسبت به بیمار وکنترل، افزایش معنی‌داری نشان داد(0001/0P<). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه پیش درمان افزایش معنی‌داری نسبت به گروه بیمار و کنترل داشت(0001/0P<).
استنتاج: پیپرین با تقویت سیستم آنتی اکسیدانی و افزایش میلین موجب بهبود اختلال حافظه فضایی ناشی از دمیلیناسیون هیپوکامپ می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
