دوره 31، شماره 200 - ( شهریور 1400 )
جلد 31 شماره 200 صفحات 124-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseinzadeh A, Baneshi M R, Sedighi B, Kermanchi J, Haghdoost A A. Estimation of Parkinson's Disease Prevalence and Its Geographical Variation in Iran. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 31 (200) :113-124
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14993-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14993-fa.html
حسین زاده علی، بانشی محمدرضا، صدیقی بهناز، کرمانچی جمشید، حقدوست علی اکبر. برآورد شیوع پارکینسون و تغییرات جغرافیایی آن با استفاده از نسخ دارویی در ایران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (200) :113-124
چکیده: (3057 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری مزمن عصب شناختی است. آگاهی از تغییرات جغرافیایی شیوع این بیماری برای برنامه‌ریزی بهداشتی و تخصیص مناسب منابع ضروری است. هدف مطالعه حاضر تعیین توزیع جغرافیایی شیوع این بیماری در ایران بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ابتدا شیوع بیماری پارکینسون، در استانهای مختلف، با استفاده از بسامد داروهای تخصصی تجویز شده برای درمان این بیماری در هر 100000 نفر برآورد شد. سپس توزیع جغرافیائی شیوع بیماری در ایران تعیین گردید.
یافته‌ها: شیوع بیماری پارکینسون در جمعیت عمومی و جمعیت بالای 50 سال به ترتیب برابر با 50/4و 261/1 در 100000 نفر بود. در جمعیت عمومی پایین‌ترین میزان شیوع بیماری پارکینسون در استان هرمزگا ن (15/7در 100000 نفر) و بالاترین میزان شیوع در استان اصفهان (96/9در 100000 نفر) بود. در جمعیت بالای 50 سال نیز پایین‌ترین میزان شیوع بیماری پارکینسون در استان هرمزگان (114/2 در 100000 نفر) و بالاترین میزان شیوع در استان اصفهان (449/5 در 100000 نفر ) بود.
استنتاج: شیوع بیماری پارکینسون در جمعیت بالای 50 سال ایران نسبت به کشورهای غربی پایین‌تر است، اما
شیوع این بیماری کم و بیش با میزان شیوع گزارش شده بیماری پارکینسون در کشورهای در حال توسعه آسیایی قابل مقایسه می‌باشد. اگرچه باید توجه داشت که شیوع بیماری پارکینسون در استانهای مختلف ایران تغییرات جغرافیایی قابل توجهی دارد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ابتدا شیوع بیماری پارکینسون، در استانهای مختلف، با استفاده از بسامد داروهای تخصصی تجویز شده برای درمان این بیماری در هر 100000 نفر برآورد شد. سپس توزیع جغرافیائی شیوع بیماری در ایران تعیین گردید.
یافته‌ها: شیوع بیماری پارکینسون در جمعیت عمومی و جمعیت بالای 50 سال به ترتیب برابر با 50/4و 261/1 در 100000 نفر بود. در جمعیت عمومی پایین‌ترین میزان شیوع بیماری پارکینسون در استان هرمزگا ن (15/7در 100000 نفر) و بالاترین میزان شیوع در استان اصفهان (96/9در 100000 نفر) بود. در جمعیت بالای 50 سال نیز پایین‌ترین میزان شیوع بیماری پارکینسون در استان هرمزگان (114/2 در 100000 نفر) و بالاترین میزان شیوع در استان اصفهان (449/5 در 100000 نفر ) بود.
استنتاج: شیوع بیماری پارکینسون در جمعیت بالای 50 سال ایران نسبت به کشورهای غربی پایین‌تر است، اما
شیوع این بیماری کم و بیش با میزان شیوع گزارش شده بیماری پارکینسون در کشورهای در حال توسعه آسیایی قابل مقایسه می‌باشد. اگرچه باید توجه داشت که شیوع بیماری پارکینسون در استانهای مختلف ایران تغییرات جغرافیایی قابل توجهی دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
