بررسی ژنوتایپ های ژیاردیا دئودنالیس در مبتلایان به ژیاردیازیس همراه و بدون اسهال مزمن مراجعه کننده به آزمایشگاه های شهرکرد با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز

منوچهری نائینی1      , کورش; حسینی1 , سید عبداله; قلی پور2      ,  ابوالفضل; بابایی3, زهرا; تقی پور1, سیمین

دوره 22، شماره 95 - ( آذر 1391 ) جلد 22 شماره 95 صفحات 46-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Manouchehri Naeini1 K, Hosseini2 S A, Gholipour3 A, Babaei1 Z, Taghipoor S. Genotyping of Giardia Duodenalis Isolates in Individuals with and without Chronic Diarrhea Using Polymerase Chain Reaction. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 22 (95) :39-46
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1507-fa.html

منوچهری نائینی1 کورش، حسینی1 سید عبداله، قلی پور2 ابوالفضل، بابایی3 زهرا، تقی پور1 سیمین. بررسی ژنوتایپ های ژیاردیا دئودنالیس در مبتلایان به ژیاردیازیس همراه و بدون اسهال مزمن مراجعه کننده به آزمایشگاه های شهرکرد با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1391; 22 (95) :39-46

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-1507-fa.html

بررسی ژنوتایپ های ژیاردیا دئودنالیس در مبتلایان به ژیاردیازیس همراه و بدون اسهال مزمن مراجعه کننده به آزمایشگاه های شهرکرد با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز

کورش منوچهری نائینی1

چکیده: (13197 مشاهده)

سابقه و هدف: با توجه به ریخت شناسی نسبتاً یک نواخت کیست وتروفوزوایت ژیاردیا در میزبان، بررسی ویژگی میزبانی، الگوهای انتقال و رفتار بالینی انگل در میزبان نیازمند تعیین هویت ژنتیکی انگل‌های جدا شده از نمونه‌های کلینیکی است. هدف از این تحقیق تعیین ژنوتایپ ژیاردیاهای جدا شده از نمونه‌های مدفوع مبتلایان به ژیاردیازیس با سابقه اسهال مزمن و مبتلایان بدون سابقه اسهال مزمن و بررسی ارتباط ژنوتیپ‌های انگل با این نشانه بالینی بود. مواد و روش ها: 31 نمونه مدفوع پس از تغلیظ و جداسازی کیست‌های ژیاردیا به منظور تعیین ژنوتایپ انگل توسط ژن تریوز فسفات ایزومرازو با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلی مراز تکثیر شد. اطلاعات دموگرافی مبتلایان در پرسشنامه‌ای ثبت و پردازش و تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 و آزمون آماری دقیق فیشر انجام پذیرفت. یافته‌ها: آزمایش PCR نشان داد که در مبتلایان فراوانی ژنوتایپ B ژیاردیا دئودنالیس در مقایسه با ژنوتایپ A آن بیشتر است (6/51 درصد در مقابل 5/35 درصد). با این حال، فراوانی ژنوتایپ A انگل در بین مبتلایان به اسهال در مقایسه با مبتلایان بدون علامت به طور آشکاری بیشتر بود. (5/62 درصد در مقابل 75/18 درصد). آزمون دقیق فیشر نشان داد که در مبتلایان به ژیاردیازیس بین اسهال و ژنوتایپ A انگل و عفونت‌های بدون علامت و ژنوتیپ B آن همبستگی آماری آشکاری وجود دارد (05/0p<). استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر اگر چه غالباً ژنوتایپ A ژیاردیا دئودنالیس با نشانه‌های بالینی از فبیل اسهال همراه است، اما به طور کلی به نظر می‌رسد در مبتلایان به ژیاردیازیس ژنوتایپ B انگل در مقایسه با ژنوتایپA از فراوانی بیشتری برخوردار باشد.

واژه‌های کلیدی: ژیاردیا دئودنالیس، ژن تریوزفسفات ایزومراز، ژنوتایپ، اسهال

متن کامل [PDF 168 kb] (4053 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb