دوره 15، شماره 48 - ( آبان 1384 )                   جلد 15 شماره 48 صفحات 119-112 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kazemi A, Ghiasi S. Survey of otomycosis in north- western area of Iran(1447- 2004). J Mazandaran Univ Med Sci 2005; 15 (48) :112-119
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16-fa.html
کاظمی عبدالحسین، غیایی صمد. بررسی اتومایکوزیس در شمال غرب ایران (83- 1376). مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1384; 15 (48) :112-119

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16-fa.html


چکیده:   (16359 مشاهده)
سابقه و هدف: اتومایکوزیس به بیماری عفونی حاد، تحت حاد و یا مزمن گوش خارجی و لاله گوش با علایم بالینی عمده ای شامل درد، التهاب، ترشح، چرک، خارش و کاهش قدرت شنوایی اطلاق می شود. عوامل سبب بیماری در برگیرنده طیف وسیعی از انواع قارچ های کپکی ساپروفیت بی رنگ و تیره با منشا برون زاد، مخمرهای ساپروفیت با منشا درون زاد، شبه مخمرهای ساپروفیت با منشا درون زاد و برون زاد و درماتوفیت ها با منشا برون زاد می باشد. هدف از این بررسی، شناسایی میکروارگانیسم ها و عوامل خطر ساز بروز بیماری و توزیع شغلی، سنی و جنسی بیماری و مقایسه موارد فوق الذکر با نتایج مطالعات سایر نقاط به منظور یافتن الگوی عفونت در منطقه مورد مطالعه می باشد.
مواد و روش ها: متعاقب مشکوک شدن متخصص گوش و حلق و بینی به بروز عفونت به وسیله عوامل قارچی در مجرای گوش بیمار، ضمن ثبت اطلاعات بالینی و همه گیری شناسی در برگه های آماده، نمونه برداری با استفاده از اسپیکولوم مخصوص گوش از توده موجود در کانال گوش، چرک و ترشحات احتمالی ضایعه و پوسته های موجود در قسمت خارجی گوش انجام می گرفت و نمونه در ظرف استریل در پیچ دار جهت تایید وجود قارچ و تعیین جنس و گونه عامل قارچی به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی ارسال می شد. در آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی، آزمایش مستقیم و کشت در سه سری، در محیط های اختصاصی برای تشخیص عوامل قارچی انجام می گرفت.
یافته ها: در این بررسی تشخیص 89 مورد از اتومایکوزیس (74 درصد) شامل 64 مونث (53 درصد) و 25 مذکر (21 درصد) از 120 بیمار از مناطق مختلف شمال غرب کشور با طیف سنی 70-9 ساله و تمرکز عفونت در گروه سنی 40-20 ساله با عوامل آسپرژیلوس نیجر (51 مورد) ، آ.ترئوس (9 مورد)، آ.فلاووس ( 7 مورد)، آ.فومیگاتوس ( 6 مورد)، اوروشیوم یا مرحله تولید مثل جنسی آ.گلوکوس (2 مورد) ، پنیسیلیوم (2 مورد) ، کاندیدا آلبیکانس (8 مورد) ، اپیکوکوم، موکوررایزوپوس و میکروسپوروم کانیس (هر کدام یک مورد) با انجام آزمایش مستقیم و کشت در محیط های اختصاصی قارچ شناسی در سری های متعدد گزارش می شود.
استنتاج: شناسایی قارچ های ساپروفیت کپکی و به ویژه انواع آسپرژیلوس ها به عنوان عوامل اصلی اتومایکوزیس، توزیع سنی و جنسی عفونت و دریافت تشابهات و وجوه افتراق الگوی این عفونت در منطقه مورد مطالعه با الگوی حاصل از مطالعات در کشورهای همسایه و سایر کشورها، علاوه بر جنبه های همه گیری شناسی، در انتخاب رژیم دارویی برای درمان عفونت نیز کارآیی دارد.
متن کامل [PDF 137 kb]   (3119 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb