دوره ۳۱، شماره ۲۰۰ - ( شهریور ۱۴۰۰ )
جلد ۳۱ شماره ۲۰۰ صفحات ۴۸-۳۸ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Behjati S, Nikooie R, Aminaie M. Suppression of Autophagy-Related Gene Expression Following Chronic Endurance Training in Tumors of Breast Cancer-Bearing BALB/c Mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2021; 31 (200) :38-48
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16302-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16302-fa.html
بهجتی سارا، نیکویی روح اله، امینایی محسن. کاهش بیان ژن های مرتبط با اتوفاژی متعاقب تمرین استقامتی مزمن در تومور موش های BALB/c مبتلا به سرطان پستان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۴۰۰; ۳۱ (۲۰۰) :۳۸-۴۸
چکیده: (۱۸۲۳ مشاهده)
سابقه و هدف: آتوفاژی، سیستم تخریب لیزوزومی، با حمایت متابولیکی سبب توسعه تومور به خصوص در مراحل پایانی می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین استقامتی بر شاخص‌های آتوفاژی در تومور موش‌های Balb/c مبتلا به سرطان پستان بود.
مواد و روش‌ها: 22 راس موش ماده نژاد BALB/c به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (11=n) و تمرینی (11=n) تقسیم شدند. سرطان از طریق تزریق سلول سرطانی MC4-L2 در پد چربی پهلوی راست پستان موش ایجاد و پروتکل تمرین استقامتی به مدت 12 هفته بر گروه تجربی اعمال شد. اندازه‌گیری بیان ژن‌های مرتبط با آتوفاژی در تومور با استفاده از روش Real time-PCR انجام و به روش
کمی‌سازی شد. تفاوت‌های بین گروهی با آزمون student-t انجام گرفت.
یافته‌ها: اعمال 12 هفته تمرین استقامتی، سبب کاهش معنی‌دار وزن (0/038P=) و حجم نسبی تومور (0/043=P) گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل شد. در انتهای مطالعه، بیان ژن Beclin1 (11 درصد)، Atg7 (53 درصد)، P62
(37 درصد)، gabarapl (76 درصد)، LC3-I (35 درصد) و LC3-II (62 درصد) در تومور موش‌های تمرینی نسبت به گروه کنترل کم‌تر بود. همچنین اعمال پروتکل تمرینی منجر به کاهش 42 درصدی نسبت LC3-II/LC3-I و افزایش 157 درصدی p62 در تومور حیوانات گروه تمرین شد (0/05< P).
استنتاج: هم راستا بودن کاهش وزن و حجم تومور ناشی از تمرین استقامتی با کاهش قابل توجه در بیان ژن‌های مرتبط با آتوفاژی احتمالا بیانگر این است که بخشی از اثرات مفید تمرین استقامتی در سرطان پستان از طریق تعدیل فرآیند آتوفاژی در تومور اتفاق می‌افتد.
مواد و روش‌ها: 22 راس موش ماده نژاد BALB/c به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (11=n) و تمرینی (11=n) تقسیم شدند. سرطان از طریق تزریق سلول سرطانی MC4-L2 در پد چربی پهلوی راست پستان موش ایجاد و پروتکل تمرین استقامتی به مدت 12 هفته بر گروه تجربی اعمال شد. اندازه‌گیری بیان ژن‌های مرتبط با آتوفاژی در تومور با استفاده از روش Real time-PCR انجام و به روش
کمی‌سازی شد. تفاوت‌های بین گروهی با آزمون student-t انجام گرفت.یافته‌ها: اعمال 12 هفته تمرین استقامتی، سبب کاهش معنی‌دار وزن (0/038P=) و حجم نسبی تومور (0/043=P) گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل شد. در انتهای مطالعه، بیان ژن Beclin1 (11 درصد)، Atg7 (53 درصد)، P62
(37 درصد)، gabarapl (76 درصد)، LC3-I (35 درصد) و LC3-II (62 درصد) در تومور موش‌های تمرینی نسبت به گروه کنترل کم‌تر بود. همچنین اعمال پروتکل تمرینی منجر به کاهش 42 درصدی نسبت LC3-II/LC3-I و افزایش 157 درصدی p62 در تومور حیوانات گروه تمرین شد (0/05< P).
استنتاج: هم راستا بودن کاهش وزن و حجم تومور ناشی از تمرین استقامتی با کاهش قابل توجه در بیان ژن‌های مرتبط با آتوفاژی احتمالا بیانگر این است که بخشی از اثرات مفید تمرین استقامتی در سرطان پستان از طریق تعدیل فرآیند آتوفاژی در تومور اتفاق می‌افتد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
