چکیده: (895 مشاهده)
سابقه و هدف: شناخت عوامل وابسته به بینظمی قاعدگی اهمیت به سزایی دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سن منارک و بینظمی قاعدگی انجام شد.
مواد و روشها: نمونههای این مطالعه طولی آینده نگراز میان زنان شرکتکننده در مطالعه قند و لیپید تهران انتخاب شدند. زنانی که در زمان شروع مطالعه هنوز قاعده نشده بودند و در پیگیریهای بعدی سن منارک آنان ثبت شده بود. افراد شرکتکننده بر حسب سن شروع قاعدگی به سه گروه، گروه اول >11 سال، گروه دوم 11-15 سال و گروه سوم > 15 سال تقسیم شدند. شانس بروز اختلال قاعدگی در این سه گروه مقایسه و گروه با سن قاعدگی 11-15 سال به عنوان مرجع در نظر گرفته شد. آنالیزها توسط نرمافزار STATA نسخه 13 انجام شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که شانس ابتلا به بی نظمی قاعدگی در کسانی که دارای سن منارک کمتر از 11 سال هستند 2 برابر بیشتر از افرادی است که در فاصله سنی 11-15 سال منارک برایشان اتفاق افتاده است ((3/8, 1/1)=CI 95درصد، 2/0 =(OR. این شانس پس از تعدیل اثر متغیرهای سن و شاخص توده بدنی به 2/2 برابر افزایش یافت ((4/2, 1/1)=CI 95درصد، 2/2 =(OR.
استنتاج: سن منارک < 11 سال با افزایش شانس ابتلا به بی نظمیهای قاعدگی، در زنان سنین باروری همراه است. لذا توجه به سن منارک در بررسیهای مربوط به بی نظمیها و بررسی اختلالات اندوکرین باید مورد توجه قرار گیرد.