Amiri-Dashatan N, Koushki M, Ashrafmansouri M, Ahmadi N. Identification of Agents with Potential Leishmania Malate Dehydrogenase Inhibitor Activity: A Proteomic and Molecular Docking Approach. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 31 (204) :49-61
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16979-fa.html
امیری- داش آتان نسرین، کوشکی مهدی، اشرف منصوری مرضیه، احمدی نایبعلی. شناسایی ترکیبات دارای فعالیت بالقوه مهارکنندگی مالات دهیدروژناز در لیشمانیا: مطالعه پروتئومیک و داکینگ مولکولی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1400; 31 (204) :49-61
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-16979-fa.html
چکیده: (1071 مشاهده)
سابقه و هدف: لیشمانیوز یکی از مهمترین بیماریهای عفونی ایجاد شده توسط انگل لیشمانیا است که بهعنوان یک مشکل جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان مطرح میباشد. علیرغم تحقیقات بسیار، تاکنون هیچ واکسن موثری برای این بیماری معرفی نشده است و دارو درمانی نیز با عوارض جانبی و سمیت بالا همراه است. لذا این مطالعه با هدف شناسایی ترکیبات دارویی جدید بالقوه از میان داروهای دارای مجوز FDA با فعالیت ضد لیشمانیایی انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، از روشهای پروتئومیکی، آنالیز شبکه برهمکنش پروتئینی و داکینگ مولکولی استفاده شد. شناسایی الگو و مشخصات (پروفایل) پروتئینی لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا با روش LC-MS/MS و آنالیز شبکه برهمکنش پروتئینی با نرمافزار Cytoscape صورت گرفت. اصلاح ساختار ترکیبات دارویی و داکینگ مولکولی به ترتیب با HyperChem و AutoDock Vina انجام شد. در نهایت بررسی و تفسیر نتایج داکینگ با برنامه LigPlot+ انجام گردید.
یافتهها: بر اساس نتایج پروتئومیکی و آنالیز شبکه پروتئینی، گلیکوزومال مالات دهیدروژناز به عنوان هدف دارویی بالقوه مطرح شد. بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیبات Conivaptan و Avodart به ترتیب با سطح انرژی اتصال 10/5- و 10/2- بود. همچنین داکینگ مولکولی نشان داد که مهمترین پیوندهای درگیر در اتصال دارو با گیرنده، پیوندهای هیدروژنی و هیدروفوبی میباشند.
استنتاج: مطالعه حاضر اهمیت تلفیق روشهای پروتئومیکی، آنالیز شبکه برهمکنش پروتئین و داکینگ مولکولی را نشان داد. ترکیبات Conivaptan و Avodart که دارای تاییدیه سازمان غذا و دارو آمریکا نیز میباشند به عنوان مهارکنندههای موثر بالقوهی آنزیم گلیکوزومال مالات دهیدروژناز لیشمانیا ماژور و تروپیکا معرفی شدند که نیازمند آزمایشات بیشتر in-vitro و in-vivo میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
انگل شناسي