دوره 34، شماره 240 - ( دی 1403 )
جلد 34 شماره 240 صفحات 152-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmani Z, Abdi Valikchali M, Gelini Moghaddam T, Gharahveysi S. Comparison of Placental Doppler Ultrasound indices in Pregnant Women with Iron Deficiency Anemia, Minor Beta-Thalassemia and Healthy Pregnant in first half of pregnancy. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (240) :146-152
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17041-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-17041-fa.html
رحمانی زهرا، عبدی ولیک چالی مریم، گلینی مقدم طاهره، قره ویسی شهاب الدین. مقایسه شاخص های سونوگرافی داپلر جفتی در زنان باردار مبتلا به آنمی فقر آهن، بتاتالاسمی مینور و باردار سالم در نیمه نخست بارداری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (240) :146-152
چکیده: (55 مشاهده)
سابقه و هدف: آنمی در دوران بارداری یک مشکل سلامت عمومی مخصوصاً در کشورهای در حال توسعه محسوب می‌گردد و با پیامدهای نامطلوب بارداری همچون تولد زودرس، کاهش وزن هنگام تولد(LBW) و اختلال رشد جفتی (تغییرات عروقی و حجم جفت) همراه است. اختلال رشد جفت از مهم‌ترین علل مرگ و میر مادری و حین تولد نوراد و یکی از عوامل مهم عقب‌ماندگی رشد جنین محسوب می‌گردد. لذا با توجه به تاثیر انواع آنمی بر بارداری و ایجاد تغییرات عروقی جفتی و پیامدهای بلند مدت و کوتاه مدت ناشی از آن، این مطالعه به منظور بررسی شاخص‌های سونوگرافیک داپلر عروق اسپیرال جفتی در زنان باردار با آنمی فقر آهن و بتا تالاسمی مینور و مقایسه آن با زنان باردار سالم در نیمه نخست بارداری انجام گردید.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی روی90 زن باردار مراجعه‌کننده به کلینیک مراقبت‌های بارداری بیمارستان امام خمینی ساری که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، از تاریخ 1399/02/23 لغایت 1399/12/26، انجام شد. افراد مراجعه کننده در سه گروه آنمی فقر آهن، بتاتالاسمی مینور و سالم (30 نفر در هر گروه) مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در نیمه نخست بارداری تحت سونوگرافی کالرداپلر جفتی قرار گرفتند و متغیرهایی چون: حجم جفت، شاخص ضربانی، شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت، شاخص ضربانی و شاخص مقاومت شریان بندناف در محل اتصال جفت در آن‌ها اندازه‌گیری شد. برای بررسی اختلاف میانگین سه گروه مذکور از نظر متغیرهای اندازه‌گیری شده از روش مدل خطی کلی (GLM) و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. هم‌چنین جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS 23 استفاده شد (0/05>P).
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین میانگین شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در بین سه گروه مذکور وجود داشت. این شاخص در گروه مبتلایان به آنمی فقر آهن، بتاتالاسمی مینور و افراد سالم به ترتیب برابر با 2/34، 0/7 و 0/99، 0/03=P بوده است. به‌طوری‌که شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در زنان باردار مبتلا به آنمی فقر آهن بیش‌تر از دو گروه دیگر بوده است. هم‌چنین میانگین شاخص ضربانی شریان مارپیچی جفت (PIP) در مبتلایان به بتاتالاسمی مینوز نیز به طور معنی‌داری کم‌تر از گروه افراد سالم گزارش شد (به ترتیب 1/44 و 2/02، 0/02.P=). بررسی همبستگی بین شاخص‌های مختلف سونوگرافیک نیز همبستگی مثبت معنی‌داری بین شاخص ضربانی شریان بندناف در محل اتصال جفت (PIU) و شاخص مقاومت شریان بندناف در محل اتصال جفت (RIU) را نشان داد (0/879.P=0/001 ، r=).
استنتاج: از آن‌جایی که یافته‌های مطالعه حاضر در ارزیابی مادران باردار جهت بررسی بهتر شاخص‌های جفتی کمک کننده بوده است و با توجه به افزایش شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در زنان با آنمی فقر آهن، لزوم پیگیری توسط متخصصین و مراقبین بهداشتی جهت پیشگیری، ارزیابی و درمان آنمی در زنان باردار ضروری می‌باشد. با این وجود پیشنهاد می‌گردد مطالعات بیش‌تری جهت ارزیابی و مقایسه واسکولاریزاسیون عروق جنینی و جفتی و پیامدهای بارداری در زنان باردار با انواع آنمی انجام شود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی روی90 زن باردار مراجعه‌کننده به کلینیک مراقبت‌های بارداری بیمارستان امام خمینی ساری که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، از تاریخ 1399/02/23 لغایت 1399/12/26، انجام شد. افراد مراجعه کننده در سه گروه آنمی فقر آهن، بتاتالاسمی مینور و سالم (30 نفر در هر گروه) مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در نیمه نخست بارداری تحت سونوگرافی کالرداپلر جفتی قرار گرفتند و متغیرهایی چون: حجم جفت، شاخص ضربانی، شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت، شاخص ضربانی و شاخص مقاومت شریان بندناف در محل اتصال جفت در آن‌ها اندازه‌گیری شد. برای بررسی اختلاف میانگین سه گروه مذکور از نظر متغیرهای اندازه‌گیری شده از روش مدل خطی کلی (GLM) و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. هم‌چنین جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS 23 استفاده شد (0/05>P).
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین میانگین شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در بین سه گروه مذکور وجود داشت. این شاخص در گروه مبتلایان به آنمی فقر آهن، بتاتالاسمی مینور و افراد سالم به ترتیب برابر با 2/34، 0/7 و 0/99، 0/03=P بوده است. به‌طوری‌که شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در زنان باردار مبتلا به آنمی فقر آهن بیش‌تر از دو گروه دیگر بوده است. هم‌چنین میانگین شاخص ضربانی شریان مارپیچی جفت (PIP) در مبتلایان به بتاتالاسمی مینوز نیز به طور معنی‌داری کم‌تر از گروه افراد سالم گزارش شد (به ترتیب 1/44 و 2/02، 0/02.P=). بررسی همبستگی بین شاخص‌های مختلف سونوگرافیک نیز همبستگی مثبت معنی‌داری بین شاخص ضربانی شریان بندناف در محل اتصال جفت (PIU) و شاخص مقاومت شریان بندناف در محل اتصال جفت (RIU) را نشان داد (0/879.P=0/001 ، r=).
استنتاج: از آن‌جایی که یافته‌های مطالعه حاضر در ارزیابی مادران باردار جهت بررسی بهتر شاخص‌های جفتی کمک کننده بوده است و با توجه به افزایش شاخص مقاومت شریان مارپیچی جفت در زنان با آنمی فقر آهن، لزوم پیگیری توسط متخصصین و مراقبین بهداشتی جهت پیشگیری، ارزیابی و درمان آنمی در زنان باردار ضروری می‌باشد. با این وجود پیشنهاد می‌گردد مطالعات بیش‌تری جهت ارزیابی و مقایسه واسکولاریزاسیون عروق جنینی و جفتی و پیامدهای بارداری در زنان باردار با انواع آنمی انجام شود.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
زنان و زایمان و نازایی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
