نگرش دانشجویان اتاق عمل به آموزش مجازی و عوامل مرتبط در شرایط کووید-19 در دانشگاه های علوم پزشکی
مازندران و مشهد در سال 1400
رضا پورمحمد1
شقایق رضائی کیا1
رضا صالحی نیا1
ابراهیم نصیری2
Surgical Technology Students' Attitudes Towards Virtual Education and Related Factors in Covid-19 Pandemic in Mazandaran and Mashhad Universities of Medical Sciences, 2021
Reza Pourmohammad1,
Shaghayegh Rezaeekia1,
Reza Salehinia1,
Ebrahim Nasiri2
1MSc Student in Surgical Technology, Faculty of Paramedical Sciences, Student Research Committee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
2Assistant Professor, Department of Anesthesiology and Operating Room, Traditional and Complementary Medicine Research Center, Addiction Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
شیوع ناگهانی کووید-19، سیستمهای بهداشتی درمانی جهان را با چالشهای متعددی مواجه کرد، همچنین سایر حیطهها از جمله حوزه تعلیم و تربیت را نیز تحت تأثیر خود قرار داد(1). قرن بیست و یکم مصادف با ظهور فناوریهای جدید، بهویژه کامپیوتر و اینترنت و نفوذ بیسابقه و گسترده آن در همۀ عرصههای زندگی بشر، از جمله آموزش است(2). در حال حاضر، دانش و فناوری با یکدیگر هم مسیر شده اند و نمیتوان یکی از این دو را بدون دیگری به راحتی به دست آورد. فضای مجازی منابع و امکانات وسیعای در زمینه کسب علم و دانش در اختیار کاربرانش قرار می دهد(3). آموزشهای حضوری و آموزشهای الکترونیکی مکمل یکدیگر میباشند، به عبارتی هر چند روند استفاده از آموزش الکترونیکی رو به گسترش و به عنوان ابزاری مؤثر در آموزش مطرح شده است، اما به مفهوم جایگزین آموزشهای حضوری نیست(4). در این مطالعه به منظور ارزیابی نگرش دانشجویان اتاق عمل به آموزش مجازی، درشرایط کووید-19 از پرسشنامه روا و پایا (0/85) 20 سوالی استفاده شد. پس از اخذ رضایت، دادههای 45 دانشجو شرکتکننده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافتهها، 29 نفر 64/2 درصد) از شرکتکنندگان زن و 16 نفر (35/6 درصد) مرد و میانگین سنی آنها 02/3±22 سال بود.
43 نفر (95/6 درصد) مجرد بودند. 35 نفر از دانشگاه علوم پزشکی مازندران و 10 نفر از مشهد بودند.این پرسشنامه دارای سه بعد علاقه به کار کردن در محیط مجـازی، اضـطراب بهکارکردن در محیط مجازی و
مولف مسئول: ابراهیم نصیری- ساری: کیلومتر17جاده فرح آباد، مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم(ص)، دانشکده پیراپزشکی rezanf2002@yahoo.com E-mail:
1. دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
2. استادیار، گروه اتاق عمل و هوشبری، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
E تاریخ دریافت : 29/6/1400 تاریخ ارجاع جهت اصلاحات :10/8/1400 تاریخ تصویب :13/10/1400
اهمیت آموزش مجازی بود. 40درصد دانشجویان از روش آموزش مجازی راحت نبودند و در طی کارکردن دچار اضطراب میشدند و تفاوتی بین دو جنس و یا ترم تحصیلی مختلف، نبود. 60 درصد دانشجویان اعتقاد داشتند هیچ روشی جایگزین حضور استاد در کلاس درس و حضوری نمیشود. 3/53 درصد دانشجویان علاقمند بودند تعدادی از دروس را با روش مجازی بیاموزند. تفاوتی در دو جنس از نظرعلاقه به کار کردن در محیط مجازی نبود. 2/42 درصد شرکتکنندگان، شرایط پرسش و پاسخ در آموزش مجازی در مقایسه با کلاس حضوری را سختتر میدانستند. 8/57 درصد معتقد بودند صحبتهای استاد را در کلاس درس بیشتر از روش مجازی درک می کنند. بعد اهمیت آموزش مجازی از نظر دانشجویان در سطح متوسطی بود. در بعد اهمیت آموزش مجازی از نظر جنسیت تفاوت معنیدار بود(001/0>P). تفاوتی بین نگرش دانشجویان مازندران و مشهد نبود. بهطور کلی نگرش دانشجویان اتاق عمل نسبت به آموزش مجازی در شرایط کووید19 مثبت نبود. عواملی مانند فراهم نبودن بستر کافی آموزش مجازی، یادگیری کمتر در آموزش مجازی، علاقه دانشجویان به کلاسهای حضوری و برقراری ارتباط بیشتر با استاد، نوع رشته و پروسیجرهای مهارتی ضرورت آموزش حضوری را بیشتر میکند و آموزش مجازی کافی نیست ولی در موارد متعددی میتواند مکمل خوبی برای کلاسهای حضوری باشد. این مطالعه دارای کد اخلاق (IR.MAZUMS.REC.1400.084) میباشد. از معاونت تحقیقات علوم پزشکی مازندران و دانشجویان شرکت کننده تشکر میشود.