Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

سابقه و هدف: تصادفات جاده‌ای از عوامل مهم مرگ و میر ناشی از حوادث در جهان و به ویژه در کشورهای جهان سوم است. کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. استان مازندران یکی از استان‌های پرتردد با نرخ بالای تصادفات و تلفات ناشی از آن است. شرایط محیطی و اجتماعی از عوامل مؤثر در این پیامد است. این مطالعه به منظور تبیین الگوی جغرافیایی و اجتماعی مرگ و میر ناشی از تصادفات و تعیین نقاط پرمخاطره در استان مازندران انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع بوم شناختی و دوره مطالعه سال‌های1386 تا 1389 بود. اطلاعات مربوط به 2828 تلفات ناشی از تصادفات از نظر ساختار سنی، جنسی و محل وقوع حادثه از اداره حمل و نقل و پایانه‌های استان مازندران استخراج و با روش‌های آماری تحلیل شد. یافته‌ها: از میان افراد فوت شده در تصادفات برون‌شهری در طول دوره مطالعه، 7/78 درصد را مردان و 3/21 درصد را زنان تشکیل دادند. میانگین سنی مردان 06/39 سال و میانگین سنی زنان 1/39 سال به‌دست آمد. نرخ مرگ و میر در جاده‌های شهری بیشتر از جاده‌های روستایی است و نرخ در بین مردان بیشتر از زنان است (001/0p<). همبستگی بین تراکم جمعیت و میزان مرگ و میر استاندارد شده از نظر آماری معنی‌دار یافته شد (032/0p<). ترسیم الگوی جغرافیایی خطر مرگ ناشی از تصادفات یک خوشه پرمخاطره از مناطق مرکزی تا غرب استان را نشان داد. استنتاج: این مطالعه نشان داد که تلفات ناشی از تصادفات در جاده‌های شهری و در بین مردان بیشتر است. همچنین مقدار همبستگی منفی میزان مرگ و میر استاندارد شده با تراکم جمعیت می‌تواند بیانگر عدم دسترسی به خدمات اورژانس، تأخیر در درمان فرد آسیب دیده، فاصله تا نزدیک‌ترین بیمارستان و شرایط جاده باشد. لذا با توجه به شناسایی مناطق پر مخاطره، اتخاذ برنامه‌های صحیح علمی و سرمایه‌گذاری مناسب در این مناطق برای کاهش تلفات توصیه می‌شود. با توجه به شناسایی مناطق پرمخاطره، اتخاذ برنامه‌های صحیح علمی و سرمایه‌گذاری مناسب در این مناطق برای کاهش تلفات توصیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: نقشه بندی، مرگ و میر، تصادف، جاده، مازندران

متن کامل [PDF 428 kb]   (3491 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---