دوره 32، شماره 209 - ( خرداد 1401 )
جلد 32 شماره 209 صفحات 23-13 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shafia S, Yazdani Azadboni F, Zare Z, Mohammadi M. Cognitive Function and Hippocampal Glutathione and Malondialdehyde Levels in Paraoxon-intoxicated Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (209) :13-23
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18057-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18057-fa.html
شفیعا سکینه، یزدانی آزادبنی فاطمه، زارع زهره، محمدی مسلم. عملکرد شناختی و سطوح گلوتاتیون و مالون‌دی‌آلدهیدهیپوکامپ موش‌های صحرایی مسموم شده با پاراکسان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (209) :13-23
چکیده: (1919 مشاهده)
سابقه و هدف: مواجهه با ترکیبات ارگانوفسفره ممکن است منجر به افزایش خطر بروز اختلالات شناختی و القاء استرس اکسیداتیو شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مواجهه با پاراکسان (متابولیت فعال حشره‌کُش پاراتیون) بر عملکرد شناختی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو طراحی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (7 سر در هر گروه) استفاده شد. روغن ذرت یا یکی از دوزهای 0/3، 0/7 یا 1 (میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) پاراکسان به صورت داخل صفاقی تجویز شد. پس از 14 یا 28 روز، یادگیری و حافظه فضایی حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس بررسی شد. اثرات پاراکسان بر سطوح گلوتاتیون (GSH) و مالون‌دی‌آلدهید (MDA) هیپوکامپ نیز بررسی شد.
یافته‌ها: افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در زمان رسیدن به سکو و مسافت شناکردن در حیوانات دریافت‌کننده دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان در هر دو مقطع زمانی مشاهده شد (به ترتیب 0/001P< و 0/05P<). در آزمون پروب، حیوانات مسموم شده با دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان زمان کم‌تری را در ناحیه هدف سپری کردند و مسافت شنا و سرعت شنای کم‌تری نسبت به گروه کنترل داشتند. تفاوت معنی‌داری در عملکرد حیوانات مسموم با پاراکسان در ماز آبی با سکوی آشکار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد(0/05P<). مواجهه با دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان با کاهش GSH و افزایش MDA هیپوکامپ همراه شد.
استنتاج: نتایج نشان داد مواجهه با دوز بالای پاراکسان (1 میلی‌گرم) یادگیری و حافظه فضایی را مستقل از هرگونه تغییر در نقص حسی- حرکتی مختل می‌کند. القاء استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز اختلالات شناختی ناشی از مواجهه با پاراکسان دارد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (7 سر در هر گروه) استفاده شد. روغن ذرت یا یکی از دوزهای 0/3، 0/7 یا 1 (میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) پاراکسان به صورت داخل صفاقی تجویز شد. پس از 14 یا 28 روز، یادگیری و حافظه فضایی حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس بررسی شد. اثرات پاراکسان بر سطوح گلوتاتیون (GSH) و مالون‌دی‌آلدهید (MDA) هیپوکامپ نیز بررسی شد.
یافته‌ها: افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در زمان رسیدن به سکو و مسافت شناکردن در حیوانات دریافت‌کننده دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان در هر دو مقطع زمانی مشاهده شد (به ترتیب 0/001P< و 0/05P<). در آزمون پروب، حیوانات مسموم شده با دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان زمان کم‌تری را در ناحیه هدف سپری کردند و مسافت شنا و سرعت شنای کم‌تری نسبت به گروه کنترل داشتند. تفاوت معنی‌داری در عملکرد حیوانات مسموم با پاراکسان در ماز آبی با سکوی آشکار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد(0/05P<). مواجهه با دوز 1 میلی‌گرم پاراکسان با کاهش GSH و افزایش MDA هیپوکامپ همراه شد.
استنتاج: نتایج نشان داد مواجهه با دوز بالای پاراکسان (1 میلی‌گرم) یادگیری و حافظه فضایی را مستقل از هرگونه تغییر در نقص حسی- حرکتی مختل می‌کند. القاء استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بروز اختلالات شناختی ناشی از مواجهه با پاراکسان دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
