دوره 32، شماره 210 - ( تیر 1401 )
جلد 32 شماره 210 صفحات 47-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jazayeri S, Seyedmajidi M, Bijani F, Seyedmajidi S. Comparing Immunohistochemical Expression of Podoplanin between Oral Squamous Cell Carcinoma and Normal Oral Mucosa. J Mazandaran Univ Med Sci 2022; 32 (210) :37-47
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18066-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18066-fa.html
جزایری ثمره، سیدمجیدی مریم، بیژنی فاطمه، سیدمجیدی سیدعلی. مقایسه بیان ایمونوهیستوشیمیایی پودوپلانین بین کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و مخاط نرمال دهان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1401; 32 (210) :37-47
چکیده: (1808 مشاهده)
سابقه و هدف: کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (OSCC)، ششمین سرطان شایع در جهان است. پودوپلانین یک گلیکوپروتئین شبه موسینی در ضخامت غشا است که در اندوتلیوم لنفاوی بیان شده اما در اندوتلیوم عروق خونی بیان نمی‌شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بیان ایمونوهیستوشیمیایی پودوپلانین و بررسی لنفانژیوژنز در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در مقایسه با مخاط نرمال دهان بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۴۰ بلوک پارافینه از بایگانی بخش پاتولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی بابل با تشخیص قبلی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و ۴۰ نمونه از مخاط نرمال دهان که طی جراحی دندان عقل نهفته به دست آمده بود با حداقل التهاب از دید بافتی و هیستوپاتولوژی، وارد مطالعه شدند و بیان ایمونوهیستوشیمیایی پودوپلانین در سلول‌های اپی‌تلیالی دو گروه و تعداد عروق لنفاوی در آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون‌های Chi-sqaure، Mann-Whitney، Wilcoxon و Oneway ANOVA استفاده شد.
یافته‌ها: اختلاف میانگین تعداد عروق لنفی در ناحیه تهاجم تومور در گروه OSCC (2/02±4/43) و در مرکز تومور (78/72±6/2) به لحاظ آماری معنادار بود (0/001>P). در بررسی بیان پودوپلانین از نظر کیفی بین دو گروه مشخص شد که در گروه OSCC بیان پودوپلانین در 23 مورد (57/5 درصد) بین 51 تا 100 درصد بوده است. در حالی که در گروه کنترل تنها 4 مورد (10 درصد) از نمونه‌ها این میزان بیان را داشته‌اند. بیان پودوپلانین در سلول‌های اپی‌تلیالی در کارسینوم سلول سنگفرشی به‌طور معنی‌داری بیش از مخاط نرمال دهان بود (0/001>P).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نقش پودوپلانین را در پاتوژنز کارسینوم سلول سنگفرشی دهان مطرح می‌نماید.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، ۴۰ بلوک پارافینه از بایگانی بخش پاتولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی بابل با تشخیص قبلی کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و ۴۰ نمونه از مخاط نرمال دهان که طی جراحی دندان عقل نهفته به دست آمده بود با حداقل التهاب از دید بافتی و هیستوپاتولوژی، وارد مطالعه شدند و بیان ایمونوهیستوشیمیایی پودوپلانین در سلول‌های اپی‌تلیالی دو گروه و تعداد عروق لنفاوی در آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون‌های Chi-sqaure، Mann-Whitney، Wilcoxon و Oneway ANOVA استفاده شد.
یافته‌ها: اختلاف میانگین تعداد عروق لنفی در ناحیه تهاجم تومور در گروه OSCC (2/02±4/43) و در مرکز تومور (78/72±6/2) به لحاظ آماری معنادار بود (0/001>P). در بررسی بیان پودوپلانین از نظر کیفی بین دو گروه مشخص شد که در گروه OSCC بیان پودوپلانین در 23 مورد (57/5 درصد) بین 51 تا 100 درصد بوده است. در حالی که در گروه کنترل تنها 4 مورد (10 درصد) از نمونه‌ها این میزان بیان را داشته‌اند. بیان پودوپلانین در سلول‌های اپی‌تلیالی در کارسینوم سلول سنگفرشی به‌طور معنی‌داری بیش از مخاط نرمال دهان بود (0/001>P).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نقش پودوپلانین را در پاتوژنز کارسینوم سلول سنگفرشی دهان مطرح می‌نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آسيب شناسي(پاتولوژی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
