دوره 34، شماره 239 - ( آذر 1403 )
جلد 34 شماره 239 صفحات 65-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babamahmoodi F, Saberi H, Rabiae F, Jalali H, Mahdavi M R. The Expression of Innate Immunity Responsible Genes in Human Macrophages Encountering Mycobacterium Tuberculosis. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (239) :58-65
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18293-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18293-fa.html
بابامحمودی فرهنگ، صابری حدیثه، ربیعی فرزانه، جلالی حسین، مهدوی محمدرضا. بررسی بیان ژن‌های دخیل در ایمنی ذاتی در سلول‌های ماکروفاژ انسانی در مواجهه با باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (239) :58-65
چکیده: (629 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از اهداف سلولی اولیه مایکوباکتریوم‌ها، ماکروفاژها هستند که باکتری استراتژی‌های مختلفی برای زنده ماندن و تکثیر در داخل فاگوزوم‌ها از جمله مانند ممانعت از اسیدیفیکاسیون فاگوزوم و ممانعت از ادغام فاگوزومی دارند. از طرفی اهمیت polarization و plasticity ماکروفاژها در مواجهه با عوامل عفونی، بین ماکروفاژهای M1 و M2 کاملا شناخته شده است. باتوجه به نقش دو ژن DUSP14 و RAP2A در فرایندهای ایمنی ذاتی، هدف از این مطالعه بررسی بیان این ژن‌ها در ماکروفاژهای افراد سالم آلوده شده با سویه‌های PB8، H37Rv و MTBRils است تا بتوان درک جامع‌تری از چگونگی عملکرد ایمنی ذاتی به‌دست آید.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، پنج فرد سالم که نتیجه تست PPD آن‌ها منفی بوده است و سابقه ابتلا به بیماری سل را نداشتند انتخاب شدند. سپس PBMC ها با استفاده از گرادیانت فایکول جدا شده و با دستگاه Cell Counter تعداد سلول‌های موجود در رسوب شمارش گردید در ساخت محیط کشت به ازای 500 میلی‌لیتر محیط stem span، 2 میلی‌لیتر لیپید کلسترول و 5 میلی‌لیتر (10x) Pen/Strep به محیط اضافه شد و پس از 9 روز در محیط کشت غنی شده، تمایز و در نهایت بیان ژن‌های DUSP14 و RAP2A پس از مواجهه با سه سویه PB8، H37Rv و MTBRils طی 4، 18 و 48 ساعت پس از آلوده کردن سلول‌ها در محیط کشت، با روش ریل تایم بررسی گردید. بدین‌صورت که در ابتدا mRNA از محیط استخراج شد و از روی آن cDNA ساخته شد و PCR با مسترمیکس Takara صورت پذیرفت. جهت اندازه‌گیری میزان نسبی بیان تک تک ژن‌ها از روش -ΔΔ Ct2 استفاده شد. به‌همین منظور میزان بیان هر ژن در مقایسه با ژن رفرنس برای هر بیمار در سه مرحله بررسی شد. جهت بررسی آماری از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و GraphPad Prism نسخه 8 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 4 ساعت پس از تیمار سلول‌ها با سویه H37Rv بیان ژن RAP2A نسبت به دو سویه دیگر بیان بیش‌تری داشته است، اگر چه افزایش بیان معنی‌دار نیست. هم‌چنین بیان ژن DUSP14 در 4 ساعت پس از آلوده شدن با همه سویه‌ها اگرچه افزایش معنی‌داری پیدا نکرد؛ اما در سویه PB8 افزایش بیان بیش‌تری نسبت به سویه‌های دیگر داشت. در این مطالعه نشان داده شد که بیان ژن RAP2A پس از گذشت 48 ساعت از آلودگی ماکروفاژها، سویه‌های H37Rv و MTBRils نسبت به PB8 و گروه کنترل کاهش نشان داد. بیان ژن DUSP14 نیز در همه زمان‌ها در گروه H37Rv و MTBRils نسبت به PB8 و گروه کنترل کاهش معنی‌داری دیده شد.
استنتاج: کاهش بیان ژن RAP2A در دو سویه مایکوباکتریوم H37Rv و MTBRils نشان می‌دهد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با کاهش فعالیت GTPase، سعی در اختلال در روند فاگوزوم و شیفت پاسخ‌ها به سمت ماکروفاژهای M2 دارد. مطالعات آتی بر روی نقش پلی‌مورفیسم‌های ژن‌های RAP2A و DUSP14 توصیه می‌گردد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، پنج فرد سالم که نتیجه تست PPD آن‌ها منفی بوده است و سابقه ابتلا به بیماری سل را نداشتند انتخاب شدند. سپس PBMC ها با استفاده از گرادیانت فایکول جدا شده و با دستگاه Cell Counter تعداد سلول‌های موجود در رسوب شمارش گردید در ساخت محیط کشت به ازای 500 میلی‌لیتر محیط stem span، 2 میلی‌لیتر لیپید کلسترول و 5 میلی‌لیتر (10x) Pen/Strep به محیط اضافه شد و پس از 9 روز در محیط کشت غنی شده، تمایز و در نهایت بیان ژن‌های DUSP14 و RAP2A پس از مواجهه با سه سویه PB8، H37Rv و MTBRils طی 4، 18 و 48 ساعت پس از آلوده کردن سلول‌ها در محیط کشت، با روش ریل تایم بررسی گردید. بدین‌صورت که در ابتدا mRNA از محیط استخراج شد و از روی آن cDNA ساخته شد و PCR با مسترمیکس Takara صورت پذیرفت. جهت اندازه‌گیری میزان نسبی بیان تک تک ژن‌ها از روش -ΔΔ Ct2 استفاده شد. به‌همین منظور میزان بیان هر ژن در مقایسه با ژن رفرنس برای هر بیمار در سه مرحله بررسی شد. جهت بررسی آماری از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و GraphPad Prism نسخه 8 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 4 ساعت پس از تیمار سلول‌ها با سویه H37Rv بیان ژن RAP2A نسبت به دو سویه دیگر بیان بیش‌تری داشته است، اگر چه افزایش بیان معنی‌دار نیست. هم‌چنین بیان ژن DUSP14 در 4 ساعت پس از آلوده شدن با همه سویه‌ها اگرچه افزایش معنی‌داری پیدا نکرد؛ اما در سویه PB8 افزایش بیان بیش‌تری نسبت به سویه‌های دیگر داشت. در این مطالعه نشان داده شد که بیان ژن RAP2A پس از گذشت 48 ساعت از آلودگی ماکروفاژها، سویه‌های H37Rv و MTBRils نسبت به PB8 و گروه کنترل کاهش نشان داد. بیان ژن DUSP14 نیز در همه زمان‌ها در گروه H37Rv و MTBRils نسبت به PB8 و گروه کنترل کاهش معنی‌داری دیده شد.
استنتاج: کاهش بیان ژن RAP2A در دو سویه مایکوباکتریوم H37Rv و MTBRils نشان می‌دهد مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با کاهش فعالیت GTPase، سعی در اختلال در روند فاگوزوم و شیفت پاسخ‌ها به سمت ماکروفاژهای M2 دارد. مطالعات آتی بر روی نقش پلی‌مورفیسم‌های ژن‌های RAP2A و DUSP14 توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
