دوره 33، شماره 223 - ( مرداد 1402 )
جلد 33 شماره 223 صفحات 56-48 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kadeh H, Saravani S, Mohammadpour M. Correlation between Mast Cell Counts and Microvessel Density in Peripheral Giant Cell Granuloma of the Oral Cavity. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (223) :48-56
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18922-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-18922-fa.html
کده حمیده، سراوانی شیرین، محمدپور مهسا. بررسی تراکم ماست سل‌ها و عروق ریز خونی و ارتباط آن‌ها در
ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (223) :48-56
چکیده: (1204 مشاهده)
سابقه و هدف: نقش قطعی ماست سل‌ها و آنژیوژنزیس در پاتوژنز ژانت سل گرانولومای محیطی (PGCG) حفره دهان هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است. لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی تعداد ماست‌سل‌ها (MCs) و متوسط تراکم عروقی (MVD) و تعیین ارتباط بین آن‌ها در PGCG حفره دهان می باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 50 نمونه بافتی از آرشیو بخش پاتولوژی دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان در طی سال‌های 2015- 2005میلادی به روش سرشماری انتخاب شدند. نمونه‌ها شامل: 40 مورد PGCG و 10 مورد بافت نرمال دهانی بودند. نمونه‌ها با روش رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی (آنتی‌بادی CD31) و تولوئیدن بلو جهت شناسایی MVD و MCs به‌ترتیب رنگ‌آمیزی شدند. سپس آنالیز داده‌ها توسط T-test، آزمون همبستگی پیرسون و نرم‌افزار آماری SPSS 21 صورت پذیرفت.
یافته‌ها: متوسط تعداد ماست سل‌ها در PGCG، 36/43±38/51 و در بافت نرمال 21/3±14 بود و اختلاف معناداری را از لحاظ آماری نشان داد (0/041=P). MVD در گروه PGCG، 64/43±93/34 و در گروه بافت نرمال، 16/7±41/9 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار بود(0/017=P). MVD و MCs در ناحیه زیر اپیتلیوم نسبت به نواحی عمقی‌تر بافت همبند بیش‌تر بود. بین MCs و MVD ارتباطی مشاهده نشد (0/003=r)(0/982=P).
استنتاج: در مطالعه حاضر، تعداد ماست سل‌ها و متوسط تراکم عروقی در PGCG بالاتر از بافت نرمال بود و این احتمالاً نقش ماست سل‌ها و به دنبال آن روند آنژیوژنز را در پاتوژنز این ضایعه تحریکی حفره دهان نشان می‌دهد، ولی بین تعداد ماست سل‌ها و تراکم عروق خونی کوچک ارتباطی مشاهده نشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 50 نمونه بافتی از آرشیو بخش پاتولوژی دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان در طی سال‌های 2015- 2005میلادی به روش سرشماری انتخاب شدند. نمونه‌ها شامل: 40 مورد PGCG و 10 مورد بافت نرمال دهانی بودند. نمونه‌ها با روش رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی (آنتی‌بادی CD31) و تولوئیدن بلو جهت شناسایی MVD و MCs به‌ترتیب رنگ‌آمیزی شدند. سپس آنالیز داده‌ها توسط T-test، آزمون همبستگی پیرسون و نرم‌افزار آماری SPSS 21 صورت پذیرفت.
یافته‌ها: متوسط تعداد ماست سل‌ها در PGCG، 36/43±38/51 و در بافت نرمال 21/3±14 بود و اختلاف معناداری را از لحاظ آماری نشان داد (0/041=P). MVD در گروه PGCG، 64/43±93/34 و در گروه بافت نرمال، 16/7±41/9 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار بود(0/017=P). MVD و MCs در ناحیه زیر اپیتلیوم نسبت به نواحی عمقی‌تر بافت همبند بیش‌تر بود. بین MCs و MVD ارتباطی مشاهده نشد (0/003=r)(0/982=P).
استنتاج: در مطالعه حاضر، تعداد ماست سل‌ها و متوسط تراکم عروقی در PGCG بالاتر از بافت نرمال بود و این احتمالاً نقش ماست سل‌ها و به دنبال آن روند آنژیوژنز را در پاتوژنز این ضایعه تحریکی حفره دهان نشان می‌دهد، ولی بین تعداد ماست سل‌ها و تراکم عروق خونی کوچک ارتباطی مشاهده نشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
