دوره 33، شماره 222 - ( تیر 1402 )
جلد 33 شماره 222 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hoseinnia S, Ghane M, Norouzi J, Hosseini F. Effect of Co-injection of Endothelial Progenitor Cells and Mesenchymal Stem Cells in Reducing Systemic Inflammatory Response in Sepsis Induced by Escherichia coli Lipopolysaccharide in Mouse Model. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (222) :1-14
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19041-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19041-fa.html
حسین نیا صدف، قانع مریم، نوروزی جمیله، حسینی فرزانه. بررسی اثر تزریق هم زمان سلول‌های اجدادی اندوتلیال و سلول‌های بنیادی مزانشیمی در کاهش پاسخ التهابی سیستمیک ناشی از سپسیس القا شده با لیپوپلی ساکارید اشریشیاکولی در مدل موشی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (222) :1-14
چکیده: (1621 مشاهده)
سابقه و هدف: سلول‌های پیش ساز اندوتلیال (EPC) و سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSC) اثرات مفیدی در درمان سپسیس دارند، اما هنوز اثرات تزریق همزمان MSC و EPC در درمان سپسیس بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر درمانی EPC+MSC بر کاهش پاسخ التهابی سیستمیک در مدل سپسیس القایی با لیپوپلیساکارید(LPS)، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های MSC وEPC مغز استخوان موش جداسازی و با استفاده از فلوسیتومتری، نشانگرهای سطحی آن‌ها بررسی شد. در مجموع 4 گروه موش (گروههای 12تایی) وارد مطالعه شدند. گروه کنترل که هیچ تیماری نداشتند، گروه دوم LPS به صورت درون صفاقی، گروه سوم پس از تلقیح LPS، بافر PBS و گروه چهارم پس از تلقیح LPS، سلول EPC و MSC دریافت کردند. سطح سرمی و بافتی IL-1β، TNF-α، IL-6 و IL-10 و سطوح سرمی CRP و آنزیمهای کبدی توسط کیت تعیین شد. از آنالیز واریانس یک طرفه و post hoc برای مقایسه گروهها استفاده شد.
یافته‌ها: شاخصهای سطحی سلول‌های MSC و EPC توسط فلوسایتومتری تایید شد. تزریق EPC+MSC سطح سیتوکینهای پیش التهابی را کاهش (0/001P<)، غلظت سیتوکین ضد التهابی را افزایش (0/001P<) و میزان بقای موشهای ناشی از LPS را افزایش داد (0/01P<). موشهای تحت درمان با EPC+MSC، کاهش قابل توجهی در آنزیمهای کبدی (0/05P<)، ادم ریوی (0/01P<) و سطح CRP (0/05P<) در مقایسه با گروه سپسیس القایی با LPS نشان دادند.
استنتاج: تزریق همزمان EPC و MSC منجر به کاهش پاسخ التهابی میشود. این مطالعه نتایج امیدوارکنندهای برای درمان سپسیس ارائه می‌دهد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های MSC وEPC مغز استخوان موش جداسازی و با استفاده از فلوسیتومتری، نشانگرهای سطحی آن‌ها بررسی شد. در مجموع 4 گروه موش (گروههای 12تایی) وارد مطالعه شدند. گروه کنترل که هیچ تیماری نداشتند، گروه دوم LPS به صورت درون صفاقی، گروه سوم پس از تلقیح LPS، بافر PBS و گروه چهارم پس از تلقیح LPS، سلول EPC و MSC دریافت کردند. سطح سرمی و بافتی IL-1β، TNF-α، IL-6 و IL-10 و سطوح سرمی CRP و آنزیمهای کبدی توسط کیت تعیین شد. از آنالیز واریانس یک طرفه و post hoc برای مقایسه گروهها استفاده شد.
یافته‌ها: شاخصهای سطحی سلول‌های MSC و EPC توسط فلوسایتومتری تایید شد. تزریق EPC+MSC سطح سیتوکینهای پیش التهابی را کاهش (0/001P<)، غلظت سیتوکین ضد التهابی را افزایش (0/001P<) و میزان بقای موشهای ناشی از LPS را افزایش داد (0/01P<). موشهای تحت درمان با EPC+MSC، کاهش قابل توجهی در آنزیمهای کبدی (0/05P<)، ادم ریوی (0/01P<) و سطح CRP (0/05P<) در مقایسه با گروه سپسیس القایی با LPS نشان دادند.
استنتاج: تزریق همزمان EPC و MSC منجر به کاهش پاسخ التهابی میشود. این مطالعه نتایج امیدوارکنندهای برای درمان سپسیس ارائه می‌دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
