مقایسه خواص برون تنی و درون تنی HYNIC-[βAla7-Tle12] neurotensin (5-13) نشاندار شده با تکنسیوم-m99 با استفاده از دو سیستم لیگاند کمک

امراریان, ایمان; صادق زاده, نورالله; عابدیان کناری, سعید; عابدی, سید محمد

دوره 33، شماره 1 - ( ویژه‌نامه شماره یک - آبان 1402 ) جلد 33 شماره 1 صفحات 76-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Emrariani I, Sadeghzadeh N, Abediankenari S, Abedi S M. Comparison of in vitro and in vivo Properties of HYNIC- [βAla7-Tle12] Neurotensin (5-13) Labeled with 99mTc using Two Co-ligand Systems. J Mazandaran Univ Med Sci 2023; 33 (1) :59-76
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19854-fa.html

امراریان ایمان، صادق زاده نورالله، عابدیان کناری سعید، عابدی سید محمد. مقایسه خواص برون تنی و درون تنی HYNIC-[βAla7-Tle12] neurotensin (5-13) نشاندار شده با تکنسیوم-m99 با استفاده از دو سیستم لیگاند کمک. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1402; 33 (1) :59-76

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-19854-fa.html

مقایسه خواص برون تنی و درون تنی HYNIC-[βAla7-Tle12] neurotensin (5-13) نشاندار شده با تکنسیوم-m99 با استفاده از دو سیستم لیگاند کمک

ایمان امراریان

، نورالله صادق زاده

، سعید عابدیان کناری

، سید محمد عابدی

چکیده: (315 مشاهده)

سابقه و هدف: انتخاب لیگاند کمکی، تأثیر عمیقی روی کارایی نشان‌دار سازی، توزیع بیولوژیکی و توانایی هدفمند تومور برای پپتیدهای کونزوگه با HYNIC نشان‌دارشده با تکنسیوم-m99 دارد. این مطالعه خواص برون تنی و درون تنیHYNIC- [βAla⁷-Tle¹²] neurotensin (5-13) نشان‌دارشده با تکنسیوم-m99 با استفاده از دو سیستم لیگاند کمکی را مقایسه می‌کند.
مواد و روش‌ها: پس از نشان‌دارسازی، اتصال اختصاصی سلولی، تمایل و ورود سلولی پپتید نشان‌دارشده نسبت به گیرنده‌های نوروتنسینی بر روی رده سلولی HT-29 مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان مطالعات بر روی موش‌های حاوی تومورهای رده سلولی HT-29 انجام شد و تصویربرداری با دوربین گاما از آن‌ها صورت گرفت.
یافته‌ها: بازده رادیو شیمیایی پپتید نشان‌دارشده با لیگاند کمکی تریسین و EDDA/ تریسین بیش از 95 درصد بود و پایداری مطلوبی در محلول و سرم انسانی تا 24 ساعت از خود نشان دادند. ثابت تفکیک پپتید نشان‌دار با تریسین و EDDA/ تریسین نسبت به گیرنده‌های نوروتنسینی به ترتیب، 9/76±50/41 و 4/00±32/66 نانو مولارتعیین شد. تمایل ورود به سلول‌های HT-29 برای پپتید نشان‌دارشده با EDDA/ تریسین تقریبا دو برابر با لیگاند کمکی تریسین طی چهار ساعت پس از انکوباسیون گزارش شد. در توزیع زیستی و تصویربرداری نسبت تومور به عضله در دو ساعت پس از تزریق برای پپتید نشان‌دار با تریسین و EDDA/ تریسین به ترتیب 2/30 و 4/20، 1/74 و 2/28، به‌دست آمد.
استنتاج: باوجود ویژگی‌های تقریباً مشابه ازلحاظ رادیو شیمیایی برای هردو کمپلکس پپتیدی، پپتیدی نشان‌دار با EDDA/ تریسین ازلحاظ شرایط درون تنی ویژگی‌های مناسب‌تری نسبت به تریسین نشان داد.

واژه‌های کلیدی: نوروتنسین، HT-29، تکنسیوم-m99، HYNIC، تریسین، تصویربرداری

متن کامل [PDF 2612 kb] (156 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: داروسازی هسته ای

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb