دوره 34، شماره 234 - ( تیر 1403 )
جلد 34 شماره 234 صفحات 167-163 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heidari Gorji A M, Ahmadinia F, Razavi Baladehi N, Ahmari Tehran H. Examining the Relationship between Spiritual Health and Self-efficacy of Medical Interns of Mazandaran University of Medical Sciences. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (234) :163-167
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20114-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20114-fa.html
حیدری گرجی علیمراد، احمدی نیا فاطمه، رضوی بالادهی ناتالیا، احمری طهران هدی. بررسی رابطه سلامت معنوی با خودکارآمدی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (234) :163-167
چکیده: (1189 مشاهده)
سابقه و هدف: سلامت معنوی به‌عنوان احساسی درونی و رضایت بخش توام با ارتباطات سازنده با خود و دیگران و وجود متعالی در چهارچوب فرهنگی خاص هر جامعه تعریف می‌شود که به معنادار کردن زندگی و مرگ می‌انجامد. از طرف دیگر خود کارآمدی نیز یکی از نتایج اعتماد بنفس و تسلط بر خود است که همواره نتایج ارزشمندی در رفتار و عملکرد افراد در حوزه‌های مختلف و به‌ویژه در حوزه درمان و پزشکی دارد. بر اساس شواهد سلامت معنوی و خودکارآمدی ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر دارند، به‌طوری‌که باورهای خودکارآمد و معنویت می‌تواند انگیزه‌ای قدرتمند و تاثیرگذار در میزان بهره‌وری و کیفیت خودکارآمدی باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین سلامت معنوی با خودکارآمدی کارورزان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه ﺗﻮﺻﯿفی ازﻧﻮع همبستگی، جامعه آماری شامل تمامی کارورزان پزشکی(320 نفر) مشغول به تحصیل در سال 1402 دانشگاه علوم پزشکی مازندران می‌باشد. تعداد ۱۷۶ دانشجوی دوره کارورزی در این مطالعه شرکت نمودند. پس از کسب مجوز کلیه نمونه‌ها از هدف اجرای پژوهش مطلع شدند. ﺑﺮای ﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت ازپرسشنامه ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی پوﻟﻮﺗﺰیﻦ (1982) که ﺷﺎﻣﻞ 10 پرﺳﺶ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺬﻫبی و 10 پرﺳﺶ ﺳﻼﻣﺖ وﺟﻮدی و پرﺳﺶﻧﺎمه‌ی ﺧﻮدکارآﻣﺪی ﺷﺮر (1982) که دارای 17 ﻣﺎده اﺳﺖ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ایﻦ ﻣﻘﯿﺎس ﺳﻪ ﺟﻨﺒﻪ از رﻓﺘﺎر را اﻧﺪازه‌گیری می‌کند که ﺷﺎﻣﻞ، ﻣﯿﻞ ﺑﻪ آﻏﺎزگری رﻓﺘﺎر، ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺗﻼش بیش‌تر ﺑﺮای کامل کردن تکلیف و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در رویﺎرویی ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊاﺳﺖ. روایی و پایایی پرسشنامه در پژوهش براتی بختیاری به میزان 79 درصد و هم‌چنین در پژوهش ملک‌شاهی و همکاران 73 درصد اثبات شده است. اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ روش ﺿﺮیﺐ ﻫﻤﺒﺴتگی پیرﺳﻮن و رگرﺳﯿﻮن گام ﺑﻪگام ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ و از آزﻣﻮن t ﻣﺴﺘﻘﻞ جهت مقایسه سلامت معنوی و خودکارآمدی در جنس مذکر و مونث مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: براساس داده‌های دموگرافیک از میان ۱۷۶ نفری که وارد مطالعه شدند، ۱۰۳ نفر (58/5 درصد) مذکر و ۷۳ نفر (41/5 درصد) مونث بودند. در این پژوهش ۱۲ نفر (6/8 درصد) سلامت معنوی بالایی و تنها ۶ نفر (۴/۳ درصد) دارای سلامت معنوی پایینی بودند. به‌طور کلی نمرات سلامت معنوی دانشجویان بین ۳۰ الی ۱۱۴ متغیر می‌باشد که میانگین آن برابر 34/16±78/71بود. ۱۴۶ نفر (84/4 درصد) خودکارآمدی بالایی و ۲۵ نفر (۵/۱۴ درصد) خودکارآمدی متوسط و در نهایت تنها ۲ نفر (1/2) خودکارآمدی پایینی داشتند. نمره خودکارآمدی در افراد شرکت‌کننده در پژوهش حاضر بین ۰ الی ۸۵ با میانگین 12/38±60/11 می‌باشد. میان بخش مذهبی و بخش وجودی سلامت معنوی با خودکارآمدی ارتباط معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 0/001=P و 000/0>P). علاوه براین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که میزان سلامت معنوی کارورزان زن بیش‌تر از کارورزان مرد است. اما در مؤلفۀ خودکارآمدی کارورزان زن نمرات کم‌تری در مقابل کارورزان مرد کسب کردند.
استنتاج: باتوجه به ﻫﻤﺒﺴتگی معنی‌داری ﺑﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی و ﺧﻮدکارآﻣﺪی، شایسته است در کنار آموزش دانشگاهی، آموزش معنویت از طریق ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﺮﻧﺎمه درسی ﻣﻌﻨﻮی در کوریکولوم‌های آموزشی ﻃﺮاحی ﺷﻮﻧﺪ که ﻣﻮﺟﺐ رشد ﻫﻤﻪﺟانبه یﺎدگیری ﺷﻮﻧﺪ. در آموزش پزشکی نیز برای ارتقاء سطح خودکارآمدی کارورزان می‌توان از تقویت بنیه اعتقادی استفاده کرد، برگزاری دوره‌های آموزشی نیز به منظور ارتقاء رفاه معنوی و باورهای خودکارآمدی همراه با ارائه محتویات آموزشی مناسب نیز پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه ﺗﻮﺻﯿفی ازﻧﻮع همبستگی، جامعه آماری شامل تمامی کارورزان پزشکی(320 نفر) مشغول به تحصیل در سال 1402 دانشگاه علوم پزشکی مازندران می‌باشد. تعداد ۱۷۶ دانشجوی دوره کارورزی در این مطالعه شرکت نمودند. پس از کسب مجوز کلیه نمونه‌ها از هدف اجرای پژوهش مطلع شدند. ﺑﺮای ﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت ازپرسشنامه ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی پوﻟﻮﺗﺰیﻦ (1982) که ﺷﺎﻣﻞ 10 پرﺳﺶ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺬﻫبی و 10 پرﺳﺶ ﺳﻼﻣﺖ وﺟﻮدی و پرﺳﺶﻧﺎمه‌ی ﺧﻮدکارآﻣﺪی ﺷﺮر (1982) که دارای 17 ﻣﺎده اﺳﺖ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ایﻦ ﻣﻘﯿﺎس ﺳﻪ ﺟﻨﺒﻪ از رﻓﺘﺎر را اﻧﺪازه‌گیری می‌کند که ﺷﺎﻣﻞ، ﻣﯿﻞ ﺑﻪ آﻏﺎزگری رﻓﺘﺎر، ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺗﻼش بیش‌تر ﺑﺮای کامل کردن تکلیف و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در رویﺎرویی ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊاﺳﺖ. روایی و پایایی پرسشنامه در پژوهش براتی بختیاری به میزان 79 درصد و هم‌چنین در پژوهش ملک‌شاهی و همکاران 73 درصد اثبات شده است. اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ روش ﺿﺮیﺐ ﻫﻤﺒﺴتگی پیرﺳﻮن و رگرﺳﯿﻮن گام ﺑﻪگام ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ و از آزﻣﻮن t ﻣﺴﺘﻘﻞ جهت مقایسه سلامت معنوی و خودکارآمدی در جنس مذکر و مونث مورد استفاده قرار گرفت.
یافته‌ها: براساس داده‌های دموگرافیک از میان ۱۷۶ نفری که وارد مطالعه شدند، ۱۰۳ نفر (58/5 درصد) مذکر و ۷۳ نفر (41/5 درصد) مونث بودند. در این پژوهش ۱۲ نفر (6/8 درصد) سلامت معنوی بالایی و تنها ۶ نفر (۴/۳ درصد) دارای سلامت معنوی پایینی بودند. به‌طور کلی نمرات سلامت معنوی دانشجویان بین ۳۰ الی ۱۱۴ متغیر می‌باشد که میانگین آن برابر 34/16±78/71بود. ۱۴۶ نفر (84/4 درصد) خودکارآمدی بالایی و ۲۵ نفر (۵/۱۴ درصد) خودکارآمدی متوسط و در نهایت تنها ۲ نفر (1/2) خودکارآمدی پایینی داشتند. نمره خودکارآمدی در افراد شرکت‌کننده در پژوهش حاضر بین ۰ الی ۸۵ با میانگین 12/38±60/11 می‌باشد. میان بخش مذهبی و بخش وجودی سلامت معنوی با خودکارآمدی ارتباط معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 0/001=P و 000/0>P). علاوه براین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که میزان سلامت معنوی کارورزان زن بیش‌تر از کارورزان مرد است. اما در مؤلفۀ خودکارآمدی کارورزان زن نمرات کم‌تری در مقابل کارورزان مرد کسب کردند.
استنتاج: باتوجه به ﻫﻤﺒﺴتگی معنی‌داری ﺑﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮی و ﺧﻮدکارآﻣﺪی، شایسته است در کنار آموزش دانشگاهی، آموزش معنویت از طریق ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﺮﻧﺎمه درسی ﻣﻌﻨﻮی در کوریکولوم‌های آموزشی ﻃﺮاحی ﺷﻮﻧﺪ که ﻣﻮﺟﺐ رشد ﻫﻤﻪﺟانبه یﺎدگیری ﺷﻮﻧﺪ. در آموزش پزشکی نیز برای ارتقاء سطح خودکارآمدی کارورزان می‌توان از تقویت بنیه اعتقادی استفاده کرد، برگزاری دوره‌های آموزشی نیز به منظور ارتقاء رفاه معنوی و باورهای خودکارآمدی همراه با ارائه محتویات آموزشی مناسب نیز پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
