دوره 21، شماره 2 - ( ویژه نامه اسفند (شماره 2) 1390 )                   جلد 21 شماره 2 صفحات 20-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Dyanati R, Yousefi Z, Yazdani Cherati J, Balarak D. Investigating Phenol Absorption from Aqueous Solution by Dried Azolla. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 21 (2) :13-20
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2017-fa.html
دیانتی تیلکی رمضانعلی، یوسفی ذبیح اله، یزدانی چراتی جمشید، بلارک داوود. بررسی جذب فنل از محلول های آبی توسط گیاه آزولای خشک شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1390; 21 (2) :13-20

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2017-fa.html


چکیده:   (18888 مشاهده)
سابقه و هدف: فنل یکی از ترکیبات آلی موجود در فاضلاب های صنعتی است که خاصیت سرطان زایی آن به اثبات رسیده است. بنابراین قبل از تخلیه آن به محیط زیست باید مورد تصفیه قرار گیرد. هدف از این تحقیق استفاده از گیاه آزولای خشک شده برای جذب فنل از محلول های آبی می باشد. مواد و روش‌ها: ابتدا گیاه آزولا جمع آوری و با آب مقطر سه بار شستشو داده شد. سپس در دمای105 درجه سانتی گراد در فور به مدت 24 ساعت خشک گردید و با الک 18 تا 30 اینچ دانه بندی شد. تغییرات pH، دوز جاذب، زمان تماس و غلظت فنل مورد بررسی قرار گرفت و غلظت باقی مانده با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 500 نانومتر آنالیز شد. سپس داده های جذب توسط ایزوترم های جذب فروندلیخ و لانگمیر شرح داده شدند. یافته‌ها: با افزایش زمان تماس و دوز جاذب، میزان جذب افزایش می یابد ولی بعد از 150دقیقه و میزان جاذب 1 گرم، میزان جذب تقریباً ثابت می ماند. همچنین با افزایش pH و غلظت اولیه فنل میزان جذب کاهش می یابد. بهترین pH برای جذب فنل 3 می باشد و داده های جذب از ایزوترم فروندلیخ با ((R2=.997 بیشتر از ایزوترم تکمین و لانگمیر پیروی می کنند. استنتاج: به طور کلی، این جاذب به صورت موفقیت آمیزی برای تصفیه فاضلاب های صنعتی و محلول های آبی می تواند به کار رود. .
واژه‌های کلیدی: گیاه آزول، فنل، جذب سطحی
متن کامل [PDF 343 kb]   (3499 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb