دوره ۳۴، شماره ۲۳۴ - ( تیر ۱۴۰۳ )
جلد ۳۴ شماره ۲۳۴ صفحات ۱۷۴-۱۶۸ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Montazer S H, Sazgar M, Jahanian F, Ghaffari S, Sanatkar A, Aminiahidashti H. Evaluation of the Finding of Knee Trauma in Patients Referred to the Emergency Department. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (234) :168-174
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20375-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20375-fa.html
منتظر سید حسین، سازگار محمد، جهانیان فاطمه، غفاری سلمان، صنعت کار علی، امینی آهی دشتی حامد. بررسی یافته‌های ترومای زانو در بیماران مراجعه‌کننده به بخش اورژانس. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۴۰۳; ۳۴ (۲۳۴) :۱۶۸-۱۷۴
چکیده: (۲۱۱۵ مشاهده)
سابقه و هدف: تروما به زانو یکی از شایع‌ترین آسیب‌ها در افراد به ویژه در افراد جوان دیده می‌شود و تاخیر در تشخیص شکستگی‌های زانو و آسیب‌های بافت نرم در زانو باعث، محدودیت حرکت، ناپایداری و درد مداوم زانومی شود. با استفاده از این پژوهش می‌توان ارتباط بین علایم ابتدایی بیماران با نیاز به اقدام بعدی را نشان داد، تا آسیب‌های همراه با مفصل زانو که در گرافی ساده زانو مشخص نمی‌باشد، شناسایی گردد و یافته‌های بیماران از نظر نیاز به اقدام بعدی مورد ارزیابی قرار گیرد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مشاهده‌ای، است که کلیه بیماران که در طول دوره مطالعه با ترومای زانو مراجعه نمودند، وارد مطالعه شدند. کلیه اطلاعات این بیماران در فرمی شامل سن، گروه سنی و جنس، اطلاعات پذیرش و ترخیص نظیر تاریخ مراجعه، تاریخ ترخیص، مدت زمان بستری، مکانیزم تروما، بیماری زمینه‌ای، درد زانو، محدودیت حرکت، همارتروز، آسیب همراه، خراشیدگی پوست، عدم توانایی در راه رفتن، سابقه ترومای زانو، یافته گرافی، یافته سی تی زانو، یافته MRI، یافته ارتروسکوپی، Lysholm and tegner knee score، تشخیص احتمالی در اورژانس، نوع درمان در اورژانس، مدت زمان بستری در اورژانس، ترخیص از اورژانس، در صورت بستری اقدامات انجام شده، مدت زمان بستری در بخش و تشخیص قطعی، جمع‌آوری گردید. سپس 4 هفته بعد از ترخیص از طریق تماس تلفنی با ارجاع به درمانگاه ارتوپدی مورد پیگیری قرار گرفتند و اقدامات تشخیصی و درمانی دیگر در این بیماران بررسی شد. اطلاعات توسط مجری طرح بدون مداخله در روند مراقبت بیمار انجام گرفت. داده‌های کمی به صورت میانگین و انحراف معیار و داده‌های کیفی به‌صورت فراوانی و درصد بیان شدند. برای ارزیابی متغیرهای کمی در دو گروه از آزمون independent student t test و برای ارزیابی متغیرهای کیفی از آزمون Chi-Square و تست دقیق فیشر استفاده شد.
یافته‌ها: در طی دوره مطالعه 177 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 13/08±21/24 بوده است که (76/7 درصد) 138 نفر مرد بودند. بیش‌ترین آسیب در اثر حوادث ترافیکی ایجاد شد. تشخیص اولیه در اورژانس با تشخیص نهایی ارتباط معناداری داشتند. بین یافته‌های MRI (Magnetic resonance imaging) با محدودیت حرکت زانو و عدم تحمل در راه رفتن ارتباط معناداری از نظر آماری دیده شد. بین وجود آسیب قطعی در زانو با محدودیت حرکت زانو و لاسراسیون و خراشیدگی روی زانو و ناتوانی در وزن‌گذاری روی زانو از نظر آماری ارتباط معنا داری دیده شد. مکانیزم آسیب و لاسراسیون زانو، عدم توانایی در راه رفتن و یافته‌های مثبت گرافی و MRI در بیمارانی که تحت اقدامات تهاجمی قرار گرفتند نسبت به کسانی که درمان نگهدارنده برای آن‌ها انجام شد؛ اختلاف معناداری از نظر آماری وجود داشت.
استنتاج: مکانیزم آسیب در بیماران و وجود علایم بالینی نظیر محدودیت حرکت زانو و عدم توانایی در وزن‌گذاری در راه رفتن و وجود لاسراسیون و خراشیدگی‌های پوستی روی زانو، علی‌رغم نبود یافته در بررسی‌های اولیه در بخش اورژانس، نشانه احتمال بالایی از وجود آسیب داخل مفصل زانو است و نیاز به ارزیابی و پیگیری بعدی دارند.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مشاهده‌ای، است که کلیه بیماران که در طول دوره مطالعه با ترومای زانو مراجعه نمودند، وارد مطالعه شدند. کلیه اطلاعات این بیماران در فرمی شامل سن، گروه سنی و جنس، اطلاعات پذیرش و ترخیص نظیر تاریخ مراجعه، تاریخ ترخیص، مدت زمان بستری، مکانیزم تروما، بیماری زمینه‌ای، درد زانو، محدودیت حرکت، همارتروز، آسیب همراه، خراشیدگی پوست، عدم توانایی در راه رفتن، سابقه ترومای زانو، یافته گرافی، یافته سی تی زانو، یافته MRI، یافته ارتروسکوپی، Lysholm and tegner knee score، تشخیص احتمالی در اورژانس، نوع درمان در اورژانس، مدت زمان بستری در اورژانس، ترخیص از اورژانس، در صورت بستری اقدامات انجام شده، مدت زمان بستری در بخش و تشخیص قطعی، جمع‌آوری گردید. سپس 4 هفته بعد از ترخیص از طریق تماس تلفنی با ارجاع به درمانگاه ارتوپدی مورد پیگیری قرار گرفتند و اقدامات تشخیصی و درمانی دیگر در این بیماران بررسی شد. اطلاعات توسط مجری طرح بدون مداخله در روند مراقبت بیمار انجام گرفت. داده‌های کمی به صورت میانگین و انحراف معیار و داده‌های کیفی به‌صورت فراوانی و درصد بیان شدند. برای ارزیابی متغیرهای کمی در دو گروه از آزمون independent student t test و برای ارزیابی متغیرهای کیفی از آزمون Chi-Square و تست دقیق فیشر استفاده شد.
یافته‌ها: در طی دوره مطالعه 177 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 13/08±21/24 بوده است که (76/7 درصد) 138 نفر مرد بودند. بیش‌ترین آسیب در اثر حوادث ترافیکی ایجاد شد. تشخیص اولیه در اورژانس با تشخیص نهایی ارتباط معناداری داشتند. بین یافته‌های MRI (Magnetic resonance imaging) با محدودیت حرکت زانو و عدم تحمل در راه رفتن ارتباط معناداری از نظر آماری دیده شد. بین وجود آسیب قطعی در زانو با محدودیت حرکت زانو و لاسراسیون و خراشیدگی روی زانو و ناتوانی در وزن‌گذاری روی زانو از نظر آماری ارتباط معنا داری دیده شد. مکانیزم آسیب و لاسراسیون زانو، عدم توانایی در راه رفتن و یافته‌های مثبت گرافی و MRI در بیمارانی که تحت اقدامات تهاجمی قرار گرفتند نسبت به کسانی که درمان نگهدارنده برای آن‌ها انجام شد؛ اختلاف معناداری از نظر آماری وجود داشت.
استنتاج: مکانیزم آسیب در بیماران و وجود علایم بالینی نظیر محدودیت حرکت زانو و عدم توانایی در وزن‌گذاری در راه رفتن و وجود لاسراسیون و خراشیدگی‌های پوستی روی زانو، علی‌رغم نبود یافته در بررسی‌های اولیه در بخش اورژانس، نشانه احتمال بالایی از وجود آسیب داخل مفصل زانو است و نیاز به ارزیابی و پیگیری بعدی دارند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
طب اورژانس
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
