چکیده: (۹۸۴ مشاهده)
سابقه و هدف: اگرچه پیشرفتهای اخیر در درمان سرطان باعث افزایش بقای بیماران و بهبود کیفیت زندگی شده است، قرار گرفتن در معرض داروهای شیمی درمانی منجر به مشکلات باروری قابل توجهی درکودکان سرطانی میشود. اتوپوزاید یک داروی شیمی درمانی است که بهطور گسترده در درمان انواع سرطان استفاده میشود؛ اما با این حال سلولهای سالم، به ویژه سلولهای زایای مردانه را که درحال تکثیر سریع و مداوم هستند از بین میبرد ومنجر به ناباروری میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر آنتیاکسیدانتی پنتوکسی فیلین بر اختلال ناشی از اتوپوزاید بر پارامترهای اسپرمی موشهای نر بالغ نژاد NMRI، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر بالغ نژاد (NMRI) Naval Medical Research Institute با میانگین وزنی 2±35 گرم (6n=) بهطور تصادفی به چهار گروه کنترل، اتوپوزاید (mg/kg 1)، پنتوکسیفیلین (mg/kg 100) و اتوپوزاید+ پنتوکسیفیلین تقسیمبندی و روزانه به مدت 35 روز به صورت تزریق داخل صفاقی تیمار شدند. در پایان دوره تیمار، موشها با محلول ترکیبی کتامین زایلازین، بیهوش و ناحیه دمی اپیدیدیم چپ به پلیت 3 سانتیمتری حاوی محیط کشت (HamsF10) در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد منتقل شد تاجهت بررسی پارامترهای اسپرمی شامل تعداد، تحرک، مورفولوژی، قابلیت حیات و طول دم اسپرم مورد استفاده قرار گیرد. دناتوره شدن DNA اسپرم با استفاده از رنگآمیزی آکریدین اورنژ و همچنین میزان بلوغ هسته اسپرم به روش رنگآمیزی آنیلینبلو سنجش شد. بیضه چپ خارج و جهت محاسبه تولید روزانه اسپرم (DSP)Daily sperm production استفاده شد. همچنین بعد از خون گیری از قلب و آمادهسازی سرم، میزان ظرفیت آنتیاکسیدانتی تام(TAC)Total antioxidant capacity و سطح مالوندیآلدئید (MDA)Malondialdehyde سنجیده شد. دادهها با نرمافزار SPSS، روش آنالیز واریانس یک طرفه
(One-Way ANOVA) و تست Tukey مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و تفاوت میانگینها در سطح 0/05>P معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: کاهش معنیداری در میانگین درصد اسپرمهای پیشرونده و افزایش معنیداری در میانگین درصد اسپرمهای درجا و ساکن در گروه اتوپوزاید نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0/001P<). همچنین کاهش معنیداری در میانگین تعداد، قابلیت حیات، تولید روزانه، طول دم و مورفولوژی طبیعی اسپرم در گروه اتوپوزاید نسبت به گروه کنترل مشاهده شد(0/001>P). ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام نیز در گروه اتوپوزاید درمقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری یافت(0/001>P)، در حالیکه سطح مالون دی آلدئید سرم در گروه اتوپوزاید در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنیداری نشان داد (0/001>P). تفاوت معنیداری در میانگین درصد آسیب DNA اسپرم و همچنین بلوغ هسته اسپرم در گروه اتوپوزاید نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد (0/05<P). تیمار همزمان پنتوکسیفیلین با اتوپوزاید پارامترهای فوقالذکر را در مقایسه با گروه اتوپوزاید بهطور معنیداری بهبود بخشید.
استنتاج: نتایج حاضر درگروه تیمار با اتوپوزاید نشان دهنده، کاهش معنیداری در پارامترهای اسپرم و ظرفیت آنتیاکسیدانتی تام و همچنین افزایش معنیداری در سطح مالوندیآلدئید بود. به نظر میرسد که سمیت القاء شده توسط اتوپوزاید از طریق ایجاد آپوپتوز، القاء استرساکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی، اصلیترین عامل ایجادکننده آسیبهای وارد شده باشد،که با توجه به نتایج حاصل، پنتوکسیفیلین احتمالا با پتانسیل آنتیاکسیدانتی و کاهش استرس اکسیداتیو، اثر سوء اتوپوزاید را بر پارامترهای اسپرمی و استرس اکسیدتیو کاهش داده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی جانوری