دوره 34، شماره 232 - ( اردیبهشت 1403 )                   جلد 34 شماره 232 صفحات 11-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yazalou O, Mousanejad J, Hasanpour M, safari H, Ebrahimnejad A. Comparison of the Efficacy of Hydrogel-Based Wound Dressing Containing Allantoin and Silver Nanoparticles in the Treatment of Second-Degree Burn Wounds. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (232) :1-11
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20468-fa.html
یازرلو امید، موسی نژاد جواد، حسن پور منصور مائده، صفری حسین، ابراهیم نژاد آرزو. مقایسه اثر بخشی استفاده از پانسمان هیدروژل حاوی آلانتوئین و نانو ذره نقره در درمان زخم‌های سوختگی درجه دو. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (232) :1-11

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20468-fa.html


چکیده:   (1553 مشاهده)
سابقه و هدف: در میان حوادثی که حیات بشر را به خطر میاندازد، سوانح سوختگی از بدترین آنها به شمار میآید. سوختگی چهارمین ترومای شایع در سراسر جهان میباشد و باعث مرگ، ناتوانی، درد و بروز مشکلات بسیاری میشود. بهبود سریعتر زخمهای ناشی ازسوختگی، جزء الویت های بهداشتی کشورها بوده و به‌عنوان یک اصل در علم درمان حائز اهمیت میباشد. این پژوهش جهت تعیین و مقایسه اثر بخشی استفاده از پانسمان هیدروژل حاوی آلانتوئین و نانو ذره نقره در درمان زخم های سوختگی درجه دو انجام پذیرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، طراحی شد. تعداد 86 بیمار بر اساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه، وارد پژوهش شدند و به‌طور تصادفی به روش بلوک بندی 4 تایی به دو گروه 43=A و 43=B تقسیم شدند. بیماران گروه A هیدروژل حاوی نانو ذرات نقره و آلانتوئین به ضخامت دو میلی متر و سپس بر روی آن گاز خشک و بانداژ را دریافت کردند و بیماران گروه B درمان معمول (گاز چرب، اسید استیک 0/5 درصد و بتادین 1 درصد) را دریافت کردند. درمان موضعی هر 48 ساعت انجام گرفت و پس از هر درمان پانسمان انجام شد. وضعیت زخم از نظر وجود یا عدم وجود بافت گرانولاسیون، خونریزی، درد، عفونت و سایر عوارض زخم یا عوامل بهبودی با ویزیت و مشاهده هر 48 ساعت ثبت و ارزیابی شد.
یافتهها: میانگین سن در گروه مداخله 10/2 سال و در گروه شاهد 9/9 سال بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (0/456=P). بیماران در گروه مداخله 48 درصد مرد و 52 درصد زن و در گروه شاهد 44 درصد مرد و 56 درصد زن بودند که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود(0/665=P). میانگین درصد سوختگی در گروه مداخله 9/04 درصد و در گروه شاهد9/58درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود(0/289=P). نوع سوختگی در گروه مداخله مایعات 69 درصد و شعله 31 درصد و در گروه شاهد مایعات 65 درصد و شعله 34 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود(0/645=P). محل سوختگی در گروه مداخله 55 درصد اندام و 45 درصد تنه و در گروه شاهد 63 درصد اندام و 37 درصد تنه بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود(0/510=P). به عبارتی دو گروه از نظر سن، جنس، میانگین درصد سوختگی، مکانیسم و محل سوختگی همگن بوده و اختلاف معنیداری با هم نداشتند. متوسط شروع اپیتلیالیزاسیون در گروه مداخله 4/5 روز (74 درصد بیماران روز 4 و 23 درصد روز 6) و در گروه شاهد6/4 روز (60 درصد بیماران روز 6 و 30 درصد روز 8) بود که این اختلاف از نظر آماری کاملا معنیدار بود(0/001P<). متوسط شدت درد در گروه مداخله 5 از 10 و در گروه شاهد 7 از 10 بود که این اختلاف از نظر آماری کاملا معنیدار بود(0/001P<).
استنتاج: نتایج این مطالعه نشان دهنده آن است بیماران پانسمان هیدروژل حاوی نانو ذرات نقره و آلانتوئین، در مقایسه با پانسمان معمول، تفاوت آماری معنی‌داری از نظر شروع اپیتلیالیزیسیون زخم و شدت درد داشتند. این پانسمان میتواند به عنوان یک جایگزین مناسب در درمان زخمهای سوختگی درجه دو در مقایسه با پانسمانهای روتین به کار رود. بنابراین معرفی آن به کادر درمانی که نقش اساسی در درمان و مراقبت از بیماران مبتلا به سوختگی بر عهده دارند، باعث میگردد که مدت زمان بستری بیماران کاهش یابد و از هزینه های تحمیلی بر آنان کاسته شود.

شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 2N20210918052511IRCT
 
واژه‌های کلیدی: سوختگی، پانسمان، هیدروژل، ترمیم زخم، نقره
متن کامل [PDF 760 kb]   (634 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb