دوره 34، شماره 232 - ( اردیبهشت 1403 )
جلد 34 شماره 232 صفحات 135-123 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Naseri F, Papi S, Hossein Nattaj A, Ilali E S. The Relationship Between Fear of Falling and Social Isolation and Loneliness in Diabetic Elderly Who Referred to Health Centers in Faridonkanar City in 2023. J Mazandaran Univ Med Sci 2024; 34 (232) :123-135
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20553-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-20553-fa.html
ناصری فرزانه، پاپی شهاب، حسین نتاج ابوالفضل، ایلالی احترام السادات. ارتباط ترس از سقوط با انزوای اجتماعی و احساس تنهایی در سالمندان دیابتی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان فریدونکنار در سال 1402. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1403; 34 (232) :123-135
چکیده: (1459 مشاهده)
سابقه و هدف: ترس از سقوط به عنوان یک عامل مهم در کاهش فعالیت‌های روزمره زندگی سالمندان مبتلا به دیابت قلمداد می‌شود، به نظر می‌رسد که ترس از سقوط می‌تواند از طریق ایجاد محدودیت‌های عملکردی و کاهش فعالیت‌های اجتماعی سالمندان نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد حس تنهایی و انزوای اجتماعی در سالمندان مبتلا به دیابت داشته باشد. لذا با توجه به این‌که تاکنون رابطه مستقیم ترس از سقوط با انزوای اجتماعی و احساس تنهایی در سالمندان دیابتی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ترس از سقوط با انزوای اجتماعی و احساس تنهایی در سالمندان دیابتی مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی شهرستان فریدونکنار در سال 1402، انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، بود که به‌صورت مقطعی روی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان فریدونکنار در سال 1402، انجام گرفت. در این مطالعه، 398 سالمند مبتلا به دیابت شرکت داشتند که به شیوه‌ی تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس بین‌المللی کارآمدی سقوط در سالمندان، مقیاس احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی بزرگسالان و پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی بودند. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آمار تحلیلی نظیر آنالیزواریانس یک طرفه، تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در نرم‌افزار SPSS21 انجام شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف‌معیار سنی شرکت‌کنندگان، 6/28±68/67سال بود که بیش از نیمی از آن‌ها زن(66/8 درصد) بودند. میانگین و انحراف‌معیار نمرات ترس از زمین خوردن، انزوای اجتماعی، احساس تنهایی در سالمندان به‌ترتیب11/60±51/53، 30/6±66/48، 2/96±64/53 به دست آمد. 94/7 درصد سالمندان، نگرانی شدیدی در مورد زمین خوردن داشتند. بین ترس از زمین خوردن با احساس تنهایی(0/389=r، 0/001=P) و انزوای اجتماعی(0/156=r، 0/002=P) ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود داشت. در نتایج تحلیل مدل چند متغیره نیز به ازای هر یک واحد نمره ترس از زمین خوردن، 0/1 واحد نمره انزوای اجتماعی در سالمندان مبتلا به دیابت افزایش یافته بود(0/05≥P).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین ترس از زمین خوردن و انزوای اجتماعی و احساس تنهایی، رابطه معنی‌داری وجود دارد و هر چه سالمندان ترس بیش‌تری از زمین خوردن داشته باشند، احساس تنهایی و انزوای اجتماعی در آن‌ها بیش‌تر خواهد بود. با توجه به این‌که ارتقای سلامت در سالمندان، مستلزم ارتقای سبک زندگی بهداشتی و کنترل و مدیریت عوامل روانشناختی از جمله احساس تنهایی و انزوای اجتماعی است و شناخت عوامل مرتبط با آن‌ها از ارکان مهم مداخلات در گروه‌های مورد هدف در مفهوم کلیدی «سالمندی سالم و موفق» تلقی می‌شود، برنامه‌ریزی مؤثر در این حوزه نیازمند شناخت و آگاهی کامل از میزان ترس از سقوط در سالمندان و مرتفع کردن عواملی است که احتمالا می‌تواند با آن مرتبط باشند. از این جهت ضروری است که راهکارهای مداخله‌ای مناسب برای کاهش ترس از سقوط و افزایش احساس امنیت در سالمندان دیابتی اتخاذ شود تا مشارکت و حضور اجتماعی آنان بهبود یابد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، بود که به‌صورت مقطعی روی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان فریدونکنار در سال 1402، انجام گرفت. در این مطالعه، 398 سالمند مبتلا به دیابت شرکت داشتند که به شیوه‌ی تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس بین‌المللی کارآمدی سقوط در سالمندان، مقیاس احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی بزرگسالان و پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی بودند. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آمار تحلیلی نظیر آنالیزواریانس یک طرفه، تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در نرم‌افزار SPSS21 انجام شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف‌معیار سنی شرکت‌کنندگان، 6/28±68/67سال بود که بیش از نیمی از آن‌ها زن(66/8 درصد) بودند. میانگین و انحراف‌معیار نمرات ترس از زمین خوردن، انزوای اجتماعی، احساس تنهایی در سالمندان به‌ترتیب11/60±51/53، 30/6±66/48، 2/96±64/53 به دست آمد. 94/7 درصد سالمندان، نگرانی شدیدی در مورد زمین خوردن داشتند. بین ترس از زمین خوردن با احساس تنهایی(0/389=r، 0/001=P) و انزوای اجتماعی(0/156=r، 0/002=P) ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود داشت. در نتایج تحلیل مدل چند متغیره نیز به ازای هر یک واحد نمره ترس از زمین خوردن، 0/1 واحد نمره انزوای اجتماعی در سالمندان مبتلا به دیابت افزایش یافته بود(0/05≥P).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین ترس از زمین خوردن و انزوای اجتماعی و احساس تنهایی، رابطه معنی‌داری وجود دارد و هر چه سالمندان ترس بیش‌تری از زمین خوردن داشته باشند، احساس تنهایی و انزوای اجتماعی در آن‌ها بیش‌تر خواهد بود. با توجه به این‌که ارتقای سلامت در سالمندان، مستلزم ارتقای سبک زندگی بهداشتی و کنترل و مدیریت عوامل روانشناختی از جمله احساس تنهایی و انزوای اجتماعی است و شناخت عوامل مرتبط با آن‌ها از ارکان مهم مداخلات در گروه‌های مورد هدف در مفهوم کلیدی «سالمندی سالم و موفق» تلقی می‌شود، برنامه‌ریزی مؤثر در این حوزه نیازمند شناخت و آگاهی کامل از میزان ترس از سقوط در سالمندان و مرتفع کردن عواملی است که احتمالا می‌تواند با آن مرتبط باشند. از این جهت ضروری است که راهکارهای مداخله‌ای مناسب برای کاهش ترس از سقوط و افزایش احساس امنیت در سالمندان دیابتی اتخاذ شود تا مشارکت و حضور اجتماعی آنان بهبود یابد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
طب سالمندان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
