دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ویژه نامه اسفند (شماره ۲) ۱۳۹۰ )                   جلد ۲۱ شماره ۲ صفحات ۹۰-۸۶ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zazouli M A, Belarak D, Mahdavi Y, Barafrashtehpour M. A Quantitative and Qualitative Investigation of Tabriz Solid Waste. J Mazandaran Univ Med Sci 2012; 21 (2) :86-90
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2068-fa.html
ززولی محمد علی، بلارک داوود، مهدوی یوسف، برافراشته پور منصور. آنالیز کمی کیفی مواد زائد شهری تبریز . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۳۹۰; ۲۱ (۲) :۸۶-۹۰

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-۱-۲۰۶۸-fa.html


چکیده:   (۱۲۱۹۶ مشاهده)
سابقه و اهداف : بررسی میزان و ترکیب اجزاء پسماندهای شهری به عنوان اطلاعات اساسی برای طراحی، بهره برداری و بهینه سازی سیستم های مدیریت پسماند مورد نیاز است. هدف نهایی این تحقیق آنالیز کمی و کیفی مواد زائد شهر تبریز می‌باشد‌. مواد و روشها : تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده و نمونه برداری از کل مناطق شهر تبریز (10منطقه ) و براساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در مدت یک سال انجام شد. کل نمونه های برداشتی در طول فصل، 12 نمونه از هر منطقه می‌باشد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و EXCEL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : از 1200 تن پسماند تولیدی 52 درصدآن را مواد آلی، 13.1 درصد کاغذ و مقوا و 19 درصد را مواد قابل بازیافت پلاستیک، فلزات و شیشه و... تشکیل می‌دهد. در شهر تبریز بیشترین مقدار تولید زباله در ماه مرداد و کمترین مربوط به دی و سرانه زباله به ازای هر نفر حدود 890 گرم می باشد. استنتاج : حدود 85 درصد پسماند شهر تبریز را مواد قابل بازیافت و مواد آلی تشکیل می دهد که استفاده از آن ها از آلودگی محیط زیست جلوگیری می کند. همچنین از دیدگاه مردم افزایش آگاهی مردم و اهمیت دادن شهرداری به کاهش و بازیافت باید در راس برنامه های اجرا شده برای مدیریت پسماند باشد.
واژه‌های کلیدی: بازیافت، پسماند شهری، سرانه زباله
متن کامل [PDF 158 kb]   (۴۰۷۲ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت محیط زیست

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb