دوره 35، شماره 249 - ( مهر 1404 )                   جلد 35 شماره 249 صفحات 44-32 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shokrzadeh M, Ataee R, habibi E, Rahmati Kukandeh M, Alizade Chapi M, Asemi S et al . Protective effects of hydroalcoholic extract of ginger on DNA damage and viability of PC12 cells exposed to sodium dithionite. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (249) :32-44
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21197-fa.html
شکرزاده محمد، عطایی رامین، حبیبی عمران، رحمتی کوکنده محبوبه، علیزاده چپی مریم، عاصمی صبا و همکاران.. اثرات محافظتی عصاره هیدروالکلی زنجبیل بر آسیب DNA و حیات سلول PC12 مواجه شده با سدیم دی تیونیت. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (249) :32-44

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21197-fa.html


چکیده:   (23 مشاهده)
 سابقه و هدف: این مطالعه بر روی سدیم دیتیونیت، یک ماده شیمیایی که به‌طور گسترده در صنایع مختلف استفاده می‌شود و باعث آسیب اکسیداتیو به سلول‌ها و DNA می‌شود، متمرکز بود. با توجه به خواص آنتی‌اکسیدانی شناخته شده زنجبیل، این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی زنجبیل را بر آسیب ژنتیکی و زنده ماندن سلول‌ها، انجام پذیرفت. این مطالعه به طور خاص ارزیابی کرد که چگونه این عصاره بر اختلالات ژنتیکی تأثیر می‌گذارد و بقای سلول‌های PC12 را که در معرض اثرات مضر سدیم دیتیونیت قرار گرفته‌اند، بهبود می‌بخشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول‌های PC12 با غلظت‌های مختلف عصاره زنجبیل (200، 400 و 600 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) در کنار دی‌تیونیت سدیم در غلظت IC50 آن تیمار شدند. پس از مواجهه، زنده‌مانی سلول‌ها از طریق سنجش MTT ارزیابی شد تا اثرات محافظتی عصاره مشخص شود. علاوه بر این، میزان آسیب DNA با استفاده از سنجش Comet قلیایی اندازه‌گیری شد که دیدگاهی در مورد تأثیر ژنوتوکسیک دی‌تیونیت سدیم و کاهش احتمالی آن توسط عصاره زنجبیل ارائه می‌دهد. تمام داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Prism و با آستانه معنی‌داری 05/0 > p تجزیه و تحلیل آماری شدند تا تفاوت‌های معنی‌دار بین گروه‌های تیمار شده و کنترل مشخص شود.
یافتهها: نتایج نشان داد که عصاره زنجبیل در غلظت ماکسیمم(۶۰۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) باعث حفظ بقای سلول ها شد (p˂0.001 ). علاوه بر این، عصاره باعث کاهش قابل توجهی در میزان آسیب DNA در سلول ها شد که این اثر در غلظت بالا(۶۰۰ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر) بیش‌ترین میزان را داشت (001/0< P).
استنتاج: عصاره هیدروالکلی زنجبیل دارای اثرات محافظتی در برابر آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از سدیم دیتیونیت در سلول‌های PC12 است. زنجبیل می‌تواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر آسیب‌های ناشی از استرس اکسیداتیو مورد استفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 1048 kb]   (12 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: سم شناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb