دوره 35، شماره 245 - ( خرداد 1404 )                   جلد 35 شماره 245 صفحات 29-15 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghesmati Z, Ahmadi K, Nezafat N, Vahedi F, Taheri-Anganeh M, Khatami S H, et al . Design of a Humanized Immunotoxin Based on Pertuzumab-Derived scFv and Shiga-Like Toxin 2 Subunit A Against Breast Cancer: An In Silico Study. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (245) :15-29
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21452-fa.html
قسمتی زینب، احمدی خدیجه، نظافت نوید، واحدی فرزانه، طاهری انگنه مرتضی، خاتمی سید حسین، و همکاران. و همکاران.. طراحی یک ایمونوتوکسین انسانی بر پایه قطعه متغیر تک زنجیره ای مشتق شده از پروتزماب و زیر واحد A Shiga like toxin2 علیه سرطان پستان: یک مطالعه in-silico. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (245) :15-29

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21452-fa.html


چکیده:   (94 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان پستان دومین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است. Her2، یک گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی است که تقریباً در 25 درصد از سرطان‌های پستان بیش از حد بیان می‌شود. این گیرنده ممکن است در درمان بیماران مبتلا به سرطان پستان نقش مهمی داشته باشد. برای درمان سرطان پستان در بیماران Her2 مثبت، اثرگذاری تعدادی از عوامل دارویی، از جمله (Herceptin) Trastuzumab تایید شده است. هرسپتین یک آنتی‌بادی با توانایی اتصال به گیرنده Her2 است. قطعه V تک زنجیرهای (scFv) مشتق شده از هرسپتین نیز میتواند برای ایجاد ایمونوتوکسین هایی استفاده شود که سلولهای سرطانی Her2 مثبت را هدف قرار میدهد. توکسینوم شیگا، توکسینوم باکتریایی هستند که اغلب از باکتری‌های شیگلا دیسنتری و اشریشیا کلی تولید میشوند. زیر واحد A مربوط به Shiga- like toxin 2 (Stx2A) یک عامل سیتوتوکسیک است که پتانسیل کشتن سلولهای سرطانی را دارا می‎باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه درون رایانهای (in-silico)، از ابزارهای بیوانفورماتیک برای ایجاد یک ایمونوتوکسین حاوی scFv اختصاصی Her2 و Stx2A استفاده گردید. برای ایجاد یک ساختار ایمونوتوکسین، توالی اسید آمینه scFv و Stx2A با استفاده از یک لینکر پپتیدی به هم متصل شدند. ساختار دوم و سوم، خواص فیزیکوشیمیایی، حلالیت و حساسیت زایی سازه پیش بینی شده ارزیابی شد. اتصال به گیرنده ایمونوتوکسین و پایداری ایمونوتوکسین به ترتیب با استفاده از اتصال پروتئین-پروتئین و دینامیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: بر اساس یافتهها، سازه طراحی شده میتواند پروتئینی پایدار با حلالیت کافی باشد که حساسیت زا نیست و ساختار مناسبی برای اتصال به Her2 دارد. در نهایت نیز، انتظار میرود این سازه قابلیت تولید یک ایمونوتوکسین Her2 را داشته باشد.
استنتاج: این ایمونوتوکسین پس از انجام مطالعات in vitro و in vivo میتواند به عنوان گزینه جهت درمان سرطان پستان به کار رود..
متن کامل [PDF 1051 kb]   (26 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb