چکیده: (29 مشاهده)
سابقه و هدف: مهار تیروزین کینازها، نقش مهمی در درمان سرطان دارند و داروهای مختلفی حاوی هسته آنیلینوکینازولین با این مکانیسم اثر جهت درمان سرطان مورد تایید FDA قرار گرفتهاند. این مطالعه با هدف بررسی تعدادی مشتق جدید 4-آنیلینوکینازولین سنتز و اثرات سمیت سلولی و پتانسیل ترمیم زخم به روش درون تن، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، مشتقات جدید 4-آنیلینوکینازولین حاوی گروههای پیپریدین و NوN-دی متیلآمین در موقعیت 7 حلقه کینازولین طراحی و سنتز شدند و فعالیت سیتوتوکسیک بر روی ردههای سلولی A431، HUVEC و HU02 مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی الگوی اتصال ترکیبات با بخش تیروزین کیناز EGFR وVEGFR-2، مطالعات داکینگ مولکولی انجام شد. در نهایت، سنجش ترمیم زخم به روش برونتن برای ارزیابی قدرت ترکیبات در مهار مهاجرت سلولی صورت پذیرفت.
یافتهها: ترکیبات 8dو 8f سمیت سلولی بهتری را در برابر هر دو رده سلولی به ترتیب با IC50 معادل 1/99 و 2/57 میکرومولار بر روی A431 و IC50 معادل 3/83 و 5/64 میکرومولار بر روی HUVEC در مقایسه با واندتانیب به عنوان داروی استاندارد (IC50 معادل 10/62 میکرومولار بر روی A431 و 5/75 میکرومولار بر روی HUVEC) از خود نشان دادند. ترکیب 8d بیشترین شاخص انتخابی را بر روی هر دو رده سلولی (18/55 بر روی A431 و 9/64 بر روی HUVEC ) نشان داد. مطالعات داکینگ مولکولی نشان داد که ترکیب 8d که دارای گروه 4-برومو-2-فلوئوروآنیلین در موقعیت 4 هسته کینازولین و پیپریدن در موقعیت 7 حلقه کینازولین است، انرژی اتصال بالاتری به EGFR (انرژی اتصال 8/6- کیلوکالری بر مول) و VEGFR-2 (انرژی اتصال 8/8- کیلوکالری بر مول) نسبت به واندتانیب نشان داد. علاوه بر این، ترکیب 8d تا 90 درصد باعث کاهش مهاجرت سلولی شد.
استنتاج: ترکیب 8d که بهترین سمیت سلولی و فعالیت بازدارندگی را در مهاجرت سلولی نشان داد، میتواند کاندیدای مناسبی برای مطالعات درونتن و بهینهسازی ساختاری باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
شیمی دارویی