Zamaniyan M, kalantari S T, Hassannia H, Nassiri Mansour R, Naderi M, Amini Mahabadi J, et al . Evaluation of the Angiogenic Potential of Conditioned Media from Menstrual and Umbilical Cord-Derived Mesenchymal Stem Cells Compared with Tumor Cell- and Ovarian Cancer-Associated Fibroblast-Derived Conditioned Media. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (250) :24-38
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21780-fa.html
زمانیان مرضیه، کلانتری سیده طراوت، حسننیا هادی، نصیری منصور ریحانه، نادری مبین، امینی مهابادی جواد، و همکاران.. ارزیابی پتانسیل آنژیوژنزی محیط رویی سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از خون قاعدگی و بند ناف در مقایسه با محیط رویی سلولهای توموری و فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان تخمدان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (250) :24-38
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21780-fa.html
چکیده: (135 مشاهده)
سابقه و هدف: پزشکی باز ساختی بر جایگزینی سلولهای غیر عملکردی جهت ترمیم بافتها با سلولهای بنیادی مزانشیمی متمرکز است. بیثباتی ژنومی و احتمال تشکیل تومور، چالش استفاده از این سلولها میباشد. درمانهای بدون سلول مانند محیط کشت شرطی شده (Conditioned Medium-CM) یکی از راهکارهای حل این مشکل است که در آنژیوژنز نقش دارد. تومورهای جامد بدخیم دارای قویترین مدلهای آنژیوژنزی میباشند. این مطالعه با هدف مقایسه، پتانسیل آنژیوژنزی CM مشتق از سلولهای بنیادی مزانشیمی خون قاعدگی (MenSCs)، بند ناف (UC-MSCs)، سلولهای توموری تخمدان (SKOV-3) و فیبروبلاستهای همراه تومور (CAF)، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی– آزمایشگاهی، سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بندناف استخراج و پاساژ آنها انجام شد. مزانشیمی بودن سلولهای بنیادی بهوسیله فلوسایتومتری با استفاده از CD مارکرها تایید شد. کشت سولهای بنیادی مزانشیمی از خون قاعدگی و بند ناف انسان، فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان تخمدان و سلولهای رده توموری انجام شد و سپس محیط CM از آنها تهیه شد. میزان VEGFدر CM ها به روش الایزا اندازهگیری شد. سلولهای اندوتلیال ورید بند ناف انسانی (HUVEC ) با CM ها تیمار شدند و اثرات تیمارها بر تکثیر این سلولها با تست XTT بررسی شد. میزان آنژیوژنز CM ها در مدل غشای کوریوالانتوییک جنین مرغ مقایسه گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد میزان VEGF ترشح شده در CM سلولهای توموری (pg/ml 85 ± 1500) و سلولهای بنیادی خون قاعدگی(pg/ml 48 ± 1220) بیشتر از سایر CM ها بوده است (0/01< P) و میزان تکثیر و تهاجم سلولهای HUVEC در CM سلولهای توموری به میزان 11/6± 131/2 درصد و سلولهای بنیادی خون قاعدگی به میزان 8/6 ± 126/6درصد بهترتیب بیشتر از سایر سلولها بوده است (0/01< P).
استنتاج: براساس نتایج، CMهای مختلف میتوانند باعث تکثیر سلولهای اندوتلیالی عروق و آنژیوژنز شوند و همچنین پتانسیل آنژیوژنزی CMسلولهای توموری بهطور معناداری بیشتر از سایر گروههاست. این یافته میتواند کاربرد CM سلولهای توموری را بهعنوان گزینهای اقتصادی و اثر بخش در پزشکی بازساختی، بهویژه در درمانهای مبتنی بر ترشحات پاراکرین، تقویت کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی