دوره 35، شماره 245 - ( خرداد 1404 )                   جلد 35 شماره 245 صفحات 14-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jafari S, Nazem F, Parsa H. Effect of Moderate-Intensity Aerobic Exercise on Selected Indicators of Mitochondrial Biogenesis in the Myocardial Tissue of Diabetic Male Wistar Rats. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (245) :1-14
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21836-fa.html
جعفری صادق، ناظم فرزاد، پارسا حسام. مداخله برنامه تمرینات هوازی شدت متوسط بر شاخص های منتخب بیوژنز میتوکندریایی بافت میوکارد رت های نر ویستار دیابتی شده. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (245) :1-14

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-21836-fa.html


چکیده:   (97 مشاهده)
سابقه و هدف: اختلال در فرآیند بیوژنز میتوکندریایی بافت قلب، از مسیرهای ایجاد پاتوژنز T2DM است. فعالیت بدنی از مداخلات غیر دارویی در بهبود مسیر بیوژنز میتوکندریایی است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر بیان ژنهای برخی شاخص‌های بیوژنز میتوکندریایی بافت قلب رتهای دیابتی، انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی 32 رت‌ نر ویستار، در چهار گروه کنترل، دیابتی شم، دیابتی مداخله با ۳ و ۵ روز ورزش در هفته، انجام شد. بیماری دیابت با استرپتوزوتوسین (60 mg/kg) القا شد. پروتکل تمرین ورزشی روی تریدمیل برای ۱۰ هفته (3 و 5 روز در هفته و مدت 30 تا 55 دقیقه در روز) اجرا گردید. نمونه‌گیری خون و بافت قلب برای تحلیل‌های بیوشیمیایی، qRT-PCR و مطالعه ژن‌های PGC-1α، NRF1، NRF2 و TFAM انجام شد. داده‌ها به روش آماری ANOVA یک طرفه تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد، بیان ژن‌های  PGC-1αو NRF2 در بافت قلب گروه‌ شم نسبت به گروه کنترل کاهش و در مقابل سطوح FBS و HbA1c افزایش معنیدار داشت (0/05>P). اما بیان ژن‌های  NRF1و TFAM بافت قلب بین این گروهها تفاوت معنیداری نشان نداد. مداخله تمرین هوازی بر رتهای دیابتی آشکار نمود که در گروه مداخله با 3 روز ورزش در هفته، سطوح بیان ژن های PGC-1α، NRF2 و TFAM بافت قلب بهطور معنی‌داری نسبت به گروه شم افزایش داشت (0/05>P)، اما سطوح این ژن ها درگروه مداخله با 5 روز ورزش در هفته با گروه شم تفاوت معنیداری بهدست نیامد. همچنین اندازه بیان ژن NRF1 در هیچ یک از گروه های تمرینی، تفاوت معنیدار نسبت به گروه شم مشاهده نشد (P>0.5)
استنتاج: تمرینات هوازی با شدت متوسط 3 روز در هفته با افزایش در بیان ژنهای PGC-1α، NRF2 و TFAM بافت قلب رتهای دیابتی میتواند در بهبود مسیر بیوژنز میتوکندریایی میوکارد نمونههای دیابتی نقش مثبت داشته باشد.

 
واژه‌های کلیدی: تمرینات هوازی، دیابت نوع 2، PGC-1α، NRF1، NRF2، TFAM
متن کامل [PDF 1026 kb]   (25 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb