Rahavi H, Najafi A, Asgarian-omran H, Aflatoonian B, Tehrani M, Farashahi Yazd E. Dual Blockade of PD-L1 and AXL in SKOV3 Cell Line: A Novel Strategy for Immunotherapy in Ovarian Cancer. J Mazandaran Univ Med Sci 2025; 35 (251) :15-29
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22164-fa.html
رهاوی حسین، نجفی احمد، عسگریان عمران حسین، افلاطونیان بهروز، طهرانی محسن، فراشاهی یزد احسان. مهار همزمان PD-L1 و AXL: یک رویکرد نوین در ایمونوتراپی سرطان تخمدان. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1404; 35 (251) :15-29
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-22164-fa.html
چکیده: (56 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان تخمدان به عنوان یکی از کشندهترین بدخیمیهای زنان شناخته میشود که به دلیل مقاومت دارویی و نرخ بالای عود بیماری، درمان آن با چالشهای متعددی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات مهار همزمان دو مسیر سیگنالینگ PD-L1 (درگیر در فرار ایمنی) و AXL (یکی از عوامل دخیل در متاستاز و تهاجم تومور) در رده سلولی سرطان تخمدان SKOV3 انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از نوع تجربی، سلولهای SKOV3 در محیط کشت DMEM حاوی 10 درصد FBS و آنتیبیوتیک کشت داده شدند. ابتدا سطوح بیان پایه ژنهای PD-L1، AXL و مارکرهای EMT (شامل Vimentin، TGF-β و MMP-9) با استفاده از تکنیک Real-time PCR ارزیابی گردید. بهینه سازی شرایط برای مهار
PD-L1 با siRNA اختصاصی (10 نانومولار، 48 ساعت) و مهار AXL با مهار کننده اختصاصی R428 (با تعیین IC50 برابر 9/2 میکرومولار در 48 ساعت) انجام پذیرفت. گروههای آزمایش شامل شاهد منفی، مهار منفرد هر مسیر و درمان ترکیبی بودند. ارزیابی زیستپذیری سلولی با آزمون MTT و تغییرات بیان ژنهای هدف با تکنیک Real-time PCR بررسی شد.
یافتهها: آنالیزهای اولیه، میزان بیان پایه ای از ژنهای AXL ، Vimentin، PD-L1، TGF-β و MMP-9 را در این رده سلولی نشان داد. تیمار منفرد با siRNA ضد PD-L1 یا R428 بهطور معنیداری موجب کاهش تکثیر سلولی گردید (0/0007< P). با این حال، درمان ترکیبی، اثر سینرژیستی قابل توجهی در مهار رشد سلولی نشان داد (0/0001< P). همچنین این روش منجر به کاهش معنیدار بیان ژنهای PD-L1، Vimentin، TGF-β و MMP-9 گردید (0/0001< P) که نشان دهنده مهار مؤثر مسیرهای EMT و متاستاز میباشد.
استنتاج: استراتژی مهار همزمان مسیرهای PD-L1 و AXL میتواند به عنوان یک رویکرد درمانی نوید بخش در مدیریت سرطان تخمدان مقاوم به درمان مطرح باشد. با این حال، مطالعات تکمیلی در مدلهای پیش بالینی و ارزیابیهای ایمونولوژیک گستردهتر ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي