بررسی تأثیر اعمال حرارت بر کنترل سرعت آزادسازی تئوفیلین از ماتریس‌های حاوی پلیمرهای اودراجیت RS و M4K HPMC با استفاده از روش مایع به جامد

سعیدی, مجید; مرتضی سمنانی, کتایون; اکبری, جعفر; زاهدی, محمد; کلیدری, حمیدرضا

دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ویژه نامه اسفند (شماره ۲) ۱۳۹۱ ) جلد ۲۲ شماره ۲ صفحات ۱۵۷-۱۴۶ | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Saeedi M, Morteza-Semnani K, Akbari J, Zahedi M, Kelidari H. Evaluation of thermal treating on release rate of theophylline from Eudragit RS and HPMC K4M containing liquisolid systems. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 22 (2) :146-157
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2328-fa.html

سعیدی مجید، مرتضی سمنانی کتایون، اکبری جعفر، زاهدی محمد، کلیدری حمیدرضا. بررسی تأثیر اعمال حرارت بر کنترل سرعت آزادسازی تئوفیلین از ماتریس‌های حاوی پلیمرهای اودراجیت RS و M۴K HPMC با استفاده از روش مایع به جامد. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. ۱۳۹۱; ۲۲ (۲) :۱۴۶-۱۵۷

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-۱-۲۳۲۸-fa.html

بررسی تأثیر اعمال حرارت بر کنترل سرعت آزادسازی تئوفیلین از ماتریس‌های حاوی پلیمرهای اودراجیت RS و M4K HPMC با استفاده از روش مایع به جامد

مجید سعیدی

، کتایون مرتضی سمنانی

، جعفر اکبری

، محمد زاهدی

، حمیدرضا کلیدری

چکیده: (۱۰۳۹۷ مشاهده)

سابقه و هدف: پتانسیل سیستم‌های مایع به جامد (Liquisolid) جهت افزایش ویژگی‌های انحلال داروهای نامحلول در آب، در سال‌های اخیر بررسی شده و به اثبات رسیده است. به تازگی استفاده از این سیستم در کنترل سرعت آزادسازی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به تأثیر اعمال حرارت بر ساختار پلیمرها، در این مطالعه تأثیر اعمال حرارت بر روند رهش تئوفیلین از قرص‌های مایع به جامد حاوی پلیمرهای اودراجیت و HPMC (Hydroxypropyl methylcellulose) مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر از پلیمرهای اودراجیت و HPMC (به عنوان حامل) و سیلیکا (به عنوان عامل پوشاننده) با نسبت 2:1 استفاده گردید. بدین منظور پودر دارو با پلی‌اتیلن گلیکول 200 (Polyethylene glycol یا PEG) (به عنوان حلال) مخلوط و سپس در حین به هم زدن پلیمر و سیلیکا به آن افزوده شد و به مدت 10 دقیقه اختلاط انجام گردید. پس از تهیه قرص، از اعمال حرارت در سه دمای 50، 60 و 70 درجه سانتی‌گراد در زمان‌های مختلف استفاده شد و روند انحلال دارو مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تداخل بین تئوفیلین و سایر اجزای فرمولاسیون، روش‌های طیف مادون قرمز FTIR (Fourier transform infrared) و DSC (Differential scanning calorimetry) مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: در فرمولاسیون‌های مایع به جامد تهیه شده با پلیمر اودراجیت، اعمال حرارت به شکل معنی‌داری سبب کاهش سرعت آزادسازی دارو گردید که با میزان دمای مربوطه و مدت زمان اعمال حرارت رابطه مستقیم داشت. این امر در مورد قرص‌های حاوی پلیمر HPMC مشاهده نشد. بررسی طیف‌های FTIR و DSC مربوطه حاکی از عدم تداخل دارو و پلیمر بود؛ به عبارت دیگر کنترل سرعت آزادسازی ناشی از روش تهیه قرص‌ها با استفاده از سیستم‌های مایع به جامد تأیید گردید. استنتاج: تهیه روش مایع به جامد می‌تواند به عنوان روشی برای فرمولاسیون فراورده‌های با رهش کنترل شده به کار رود، همچنین اعمال حرارت با تغییر ساختار پلیمر، بر این روند آزادسازی مؤثر می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: اعمال حرارت، مایع به جامد، اودراجیت RS، انحلال، DSC، FTIR

متن کامل [PDF 675 kb] (۳۱۳۰ دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: فارماسیوتیکس(داروسازی صنعتی)

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb