Mendeley  

Zotero  

Najafi N, Babamahmoudi F, Azizi S. A study on the Prevalence of chronic Hepatitis C in HCV-Ab positive patients referring to Gaemshahr Razi Hospital clinics in 1998 . J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 11 (30) :38-43
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-25-fa.html

سابقه و هدف: با توجه به این که شناخته شده ترین روش انتقال ویروس هپاتیتC ، خون و فرآورده های خونی است و عفونت با این ویروس تمایل به تداوم و مزمن شدن دارد، لذا بر آن شدیم تا در بیماران تالاسمی ماژور که نیازمند ترانسفوزیون های مکرر خون هستند موارد هپاتیت C را مورد مطالعه قرار دهیم.
مواد و روش ها: طی یک مطالعه توصیفی از 100 بیمار تالاسمی مراجعه کننده به درمانگاه تالاسمی Anti-HCV به روش ELISA نسل دوم انجام شد که در 18 مورد مثبت بود. پس از ثبت پرسشنامه و کسب رضایت از والدین و انجام آزمایشات ترانس آمینازها،PT ،PTT و سونوگرافی، در 11 نفر از بیماران بیوپسی کبد انجام شد. پاتولوژی کبد براساس Knodell score ارزیابی شد. نتایج با آزمون های آماری توصیفی مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج: از 100 بیمار مورد مطالعه،‌18 مورد (10 نفر مونث و 8 نفر مذکر) دارای آنتی بادی هپاتیت C بودند. میانگین سنی آنها 13.6±4.6 سال بوده است. آنزیم های کبدی در 6/54 درصد طبیعی و در 4/45 درصد غیر طبیعی بوده است. از 11 بیماری که تحت بیوپسی کبد قرار گرفتند، 9 مورد دچار هپاتیت مزمن فعال (82/81 درصد)، یک مورد دچار سیروز (09/9 درصد)، و یک مورد نیز به دلیل بافت ناکافی کبد نامشخص بوده است (09/9 درصد).
استنتاج: با توجه به شیوع بالای آلودگی به ویروس هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور نسبت به جمعیت عمومی و نیز خطر ابتلای بیش از 80 درصد افراد آلوده به بیماری های مزمن کبدی و فیبروز و از آنجایی که در بیماران تالاسمی به واسطه افزایش ذخایر آهن کبد این خطر جدی تر می باشد، شناسایی و درمان این بیماران در اولویت قرار داشته و برنامه ریزی دقیق و منسجمی را می طلبد.