دوره 23، شماره 110 - ( اسفند 1392 )                   جلد 23 شماره 110 صفحات 209-200 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Seyedmajidi M, Rabiee S, Joorsaraee G, Seyed-Majidi S, Alaghehmand H, Jamaatloo N, et al . Reaction of rat's connective tissue to injectable glass-ceramic-chitosan nanocomposite. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 23 (110) :200-209
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2587-fa.html
سیدمجیدی مریم، ربیعی سید محمود، جورسرایی غلامعلی، سیدمجیدی سیدکمال، علاقه مند همایون، جماعت لو نغمه، و همکاران.. بررسی هیستوپاتولوژیک واکنش بافت همبند موش سفید بزرگ آزمایشگاهی به نانوکامپوزیت قابل تزریق شیشه سرامیک- کایتوسان . مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (110) :200-209

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-2587-fa.html


چکیده:   (29289 مشاهده)
سابقه و هدف: استفاده از شیشه سرامیک بیواکتیو به جهت توانایی آن در پیوند مستقیم با بافت استخوانی در بازسازی و ترمیم استخوان از دست رفته، مورد توجه قرار گرفته است. کیتوسان نیز غیر سمی است و دارای قابلیت سازگاری بیولوژیکی و قابلیت تجزیه بیولوژیکی می‌باشد. از طرفی، سیستم‌های تزریق پذیر به علت حداقل تهاجمی بودن و توانایی ایجاد داربست‌هایی در محل کاربرد، می‌توانند شکل عیب استخوانی را به خود بگیرند و نیاز به ایمپلنت از پیش ساخته شده را از بین ببرند. لذا در تحقیق حاضر، واکنش نسج همبندی رت به نانوکامپوزیت تزریق پذیر شیشه سرامیک- کایتوسان که به نظر می‌رسد جانشین خوبی برای مواد صناعی پر کننده نقص‌های استخوانی باشد و با توجه به امکان تولید این ماده در ایران، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: این پژوهش، یک مطالعه حیوانی بود که در آن 40 موش صحرایی به 5 گروه 8تایی تقسیم شدند. لوله‌های پلی اتیلن پر شده با نانوکامپوزیت قابل تزریق شیشه- سرامیک- کایتوسان، به عنوان گروه مورد و لوله‌های خالی به عنوان گروه شاهد در بافت همبند زیر جلدی موش‌های سفید بزرگ کاشته شد. نمونه‌های بیوپسی از نواحی مورد و شاهد پس از 7، 15، 30، 60 و 90 روز، مورد بررسی هیستولوژیک قرار گرفتند و تعداد سلول‌های التهابی و رگ‌های خونی شمارش شد. برای بررسی تفاوت‌ها از آزمون‌های آماری t و Analysis of variance (ANOVA) در سطح معنی‌داری 050/0 > P استفاده شد. یافته‌ها: به طور کلی، اختلاف معنی‌داری در شدت التهاب بین دو گروه مورد و شاهد در روزهای مختلف دیده نشد. این مسأله در مورد تعداد رگ خونی نیز صادق بود (050/0 < P). استنتاج: به نظر می‌رسد که ماده پیش‌گفته، از سازگاری نسجی خوبی برخوردار است.
متن کامل [PDF 1315 kb]   (2920 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: نانوتکنولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb