چکیده: (9612 مشاهده)
سابقه و هدف: باکتری شیگلا، شایع ترین عامل اسهال بوده و تاکنون واکسن موثری علیه آن یافت نشده است. پروتئین IpaD و انتروتوکسین شیگلا یاB subunit of Shiga toxin (STxB) نقش مهمی در تهاجم، بیماریزایی و ایجاد عفونت توسط شیگلا دارد. برای بررسی ایمنیزایی هر یک از پروتئینهای ممزوج IpaD و STxB میتوان از دو مدل حیوانی موش و خوکچه هندی استفاده نمود و نقش هر یک از پروتئینهای نوترکیب IpaD-STxB را در تهیه واکسن مناسب مشخص نمود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه تجربی می باشد که در آن اطلاعات مربوط به توالی ژنی ipaD وstxB از بانک ژنی استخراج و به صورت صناعی تهیه شد. این ژن به درون باکتری coli BL21 DE3 E. منتقل و پروتئین مورد نظر توسط باکتری تولید شد. میزان بیان پروتئین نوترکیب مورد ارزیابی و با استفاده از تکنیک لکهگذاری وسترن، تأیید شد. پروتئین نوترکیب با استفاده از ستون کروماتوگرافی، تخلیص و در چهار نوبت متوالی به موش سوری تزریق شد. از تزریق دوم (یادآور اول) به بعد، یک هفته پس از انجام تزریق، خونگیری انجام و مورد آزمایش الایزا قرار گرفت.
یافتهها: نتایج حاکی از افزایش محسوس تیتر آنتی بادی علیه پروتئین IpaD-STxB در موش بود. ایمنیزایی آن با استفاده از سم فعال O157:H7 E. coli مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که موشهای ایمن شده توانستند 5/7 برابر LD50 شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند.
استنتاج: پروتئین حاصل از ترکیب ژنهای ipaD وstxB میتواند موش سوری را نسبت به شیگا توکسین مصون نماید. در نتیجه، پروتئین STxB در مدل حیوانی موش سوری موجب ایمنی زایی شده و پروتئین نوترکیب تولید شده میتواند کاندیدای مناسبی جهت تولید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ايمونولوژي