دوره 23، شماره 110 - ( اسفند 1392 )                   جلد 23 شماره 110 صفحات 36-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ziaei-Hezarjaribi H, Ghaffarifar F, Dalimi-Asl A, Sharifi Z, Niaz-Jorjani O. Effect of interleukin-22 on immunogenicity of DNA vaccine encoding TSA gene of Leishmania major in BALB/c mice. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 23 (110) :25-36
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3409-fa.html
ضیایی هزار جریبی هاجر، غفاری‌فر فاطمه، دلیمی اصل عبدالحسین، شریفی زهره، نیاز جرجانی اوغل. بررسی اثر اینترلوکین-22 در افزایش ایمنی‌زایی DNA واکسن کد کننده ژن TSA لیشمانیا ماژور در موش BALB/c. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1392; 23 (110) :25-36

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3409-fa.html


چکیده:   (12126 مشاهده)
سابقه و هدف: تحقیقات قبلی، پلاسمید حاوی ژن TSA (Thiol-specific antioxidant) را به عنوان واکسن مفید در لیشمانیوز جلدی ناشی از لیشمانیا ماژور پیشنهاد داده بود. به تازگی نقش اینترلوکین-22 (22IL) در ترمیم بافت ثابت شده است. در این تحقیق اثر سیتوکین 22IL به همراه پلاسمید کد کننده پروتئین TSA لیشمانیا ماژور در موش BALB/c بررسی شد. مواد و روش‌ها: از پلاسمید نوترکیب 3pcDNA حاوی ژن کد کننده پروتئین (pcTSA) TSA لیشمانیا ماژور، همراه با سیتوکین 22IL استفاده شد. 60 سر موش ماده BALB/c به 4 گروه 15‌تایی تقسیم شدند. گروه‌های شاهد PBS و 3pcDNA دریافت کردند و یک گروه از موش‌ها در سه نوبت با پلاسمید حاوی ژن TSA به صورت IM (Intramuscular) واکسینه شدند. گروه چهارم موش‌ها علاوه بر پلاسمید حاوی ژن TSA، پروتئین 22IL را نیز دریافت نمودند. سنجش ایمنی سلولار با اندازه‌گیری سیتوکین‌های 4IL و گامااینترفرون و تست MTT و بررسی ایمنی هومورال با اندازه‌گیری 1IgG، a2IgG و IgG total با روش ELISA (Enzyme-linked immunosorbent assay) انجام گرفت. اندازه‌گیری قطر زخم، طول عمر و وزن موش‌ها نیز انجام شد. یافته‌ها: استفاده توأم از پلاسمید حاوی ژن کد کننده پروتئین TSA همراه با 22IL به صورت معنی‌داری باعث افزایش میانگین گامااینترفرون و کاهش میانگین 4IL- نسبت به سایر گروه‌ها شد؛ در حالی که میزان مرگ و میر در هفته 27 بعد از چالش برای گروه‌های شاهد 100 درصد و میزان بقا برای گروه‌های 22IL + pcTSA و pcTSA به میزان 80 درصد بود. گروه 22IL + pcTSA بالاترین وزن را در هفته 30 داشت. 22IL + pcTSA با داشتن زخم کوچک‌تر نسبت به pcTSA و گروه‌های شاهد دارای اختلاف معنی‌داری با گروه‌های فوق بود. استنتاج: نتایج به دست آمده کارایی pcTSA توأم با 22IL را در بهبود اثر واکسیناسیون لیشمانیوز جلدی نشان می‌دهد.
متن کامل [PDF 417 kb]   (2825 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: انگل شناسي

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb