Yousefi Z, Naddafi K, Mohamadpur Tahamtan R A, Zazouli M A, Koushki Z. Indoor Radon Concentration in Gorgan 212 Dwellings Using CR-39 Detector. J Mazandaran Univ Med Sci 2014; 24 (113) :2-10
URL:
http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-3743-fa.html
چکیده: (11630 مشاهده)
سابقه و هدف: گاز رادون پرتوی بی بو و بیرنگ است که بهواسطه فروپاشی اورانیوم موجود در زمین ایجاد شده و از طریق درز و شکافهای ساختمانی به فضای داخلی خانهها راه مییابد. گاز رادون با انتشار پرتو آلفا و چسبیدن به ذرات گرد و غبار و آئروسلهای موجود در هوا میتواند باعث ایجاد سرطان ریه شود. با توجه به اینکه 65 تا 95 درصد از عمر انسان در محیطهای بسته سپری میشود. این گاز میتواند بر سلامت انسان تاثیر منفی بگذارد. لذا هدف از این مطالعه اندازهگیری غلظت گاز رادون موجود در خانه های شهر گرگان و مقایسه میزان غلظت موجود با استاندارد توصیه شده توسط انجمن حفاظت محیط زیست امریکا میباشد.
مواد و روشها: در این پژوهش برای اندازهگیری گاز رادون، 212 منزل مسکونی واقع در شهر گرگان انتخاب شد. دتکتورهای رد پای هستهای حالت جامد solid-state nuclear track detectors (SSNTDs) مجهز به آشکارساز 39 CR- به مدت سه ماه طی فصل زمستان در اتاق خواب و نشیمن به فاصله 50 تا 90 سانتیمتری از کف زمین دور از پنجره و نور آفتاب نصب شدند. پس از جمعآوری، آشکارسازها در محلول سود 25/6 نرمال در دمای 85 درجه سانتیگراد به مدت سه ساعت قرار داده شد و پس از آماده سازی با استفاده از دستگاه اسکن اتوماتیک و روشهای آماری مناسب، غلظت گاز رادون تعیین شد.
یافتهها: با توجه به مقایسه نتایج به دست آمده با استانداردهای انجمن حفاظت محیط زیست آمریکا مشخص شد که تنها نزدیک به سه درصد منازل مسکونی شهر گرگان دارای غلظت گاز رادون بالاتر از 148 بکرل بر متر مکعب می باشد.
استنتاج: نتایج حاصل از این مطالعه میتواند برای تهیه نقشه ملی گاز رادون در سطح کشور مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت حرفه ای