سابقه و هدف: آلودگی به توکسوپلاسما گوندی انتشار جهانی داشته و در ایران نیز از شیوع قابل ملاحظه ای برخوردار است. آلوده شده زنان باردار منجر به سقط جنین، مرگ جنین، زایمان زودرس، و توکسوپلاسموز مادرزادی می گردد. اطلاع از جمعیت زنان غیر ایمن به توکسوپلاسما، در میان زنان داوطلب ازدواج می تواند معیار خوبی برای پی بردن به جمعیت زنان در معرض سقط جنین، مرگ جنین، زایمان زودرس، و همچنین میزان کودکان در معرض ابتلاء به توکسوپلاسموز مادرزادی باشد.
مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی از 980 خانم مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرهای ساری، قائم شهر، بابل، آمل، بهشهر، نوشهر و نور جهت انجام آزمایشات قبل از ازدواج خونگیری به عمل آمد و سرم آنها جدا گردید و از روش ایمونوفلوئورسانس غیر مستقیم جهت تعیین وجودآنتی بادی استفاده شد. ابتدا رقت50/1جهت تعیین وجودآنتی بادی در سرم تهیه شده و در صورت مثبت بودن، رقت های بالاتر نیز مورد آزمایش قرار گرفت. وجود هر تیتری ازآنتی بادی در سرم به عنوان موارد مثبت در نظر گرفته شد.
نتایج :در سرم 731 نفر (6/74 درصد) از 980 نفر خانم مورد آزمایش، آنتی بادی ضد توکسوپلاسموز وجود داشت که فاصله اطمینان این نسبت با اطمینان 95 درصد 7/2 محاسبه گردید (74.6±2.7). بیشتر این افراد دارای تیتر 200/1 (37 درصد) و 100/1 (24 درصد) بوده اند. با افزایش سن، میزان موارد مثبت افزایش نشان داد. بیشترین موارد مثبت در خانم های بی سواد (3/96 درصد) دیده شد و میزان موارد مثبت در بین ساکنین روستا (3/76 درصد) و شهر (74 درصد) و همچنین شاغل (2/73 درصد) و خانه دار (2/74 درصد) تفاوتی را نشان نمی دهد.
استنتاج: میزان توکسوپلاسموز در مازندران بیشتر از سایر مناطق ایران بوده و با توجه به درصد بالای موارد مثبت در خانم های مراجعه کننده جهت انجام آزمایشات قبل از ازدواج، می توان نتیجه گرفت که غالب خانم ها در هنگام حاملگی دارای ایمنی بوده و خطرات ناشی از آلودگی به توکسوپلاسما در دوران حاملگی در این استان زیاد نمی باشد. بنابراین توصیه های بهداشتی جهت پیشگیری از ابتلا به توکسوپلاسموز در این دوران بهترین راه حل می باشد