صمدی محمد تقی، شکوهی رضا، عراقچیان ملیحه، طرلانی آذر منیره. کاربرد نانولوله های کربنی چند دیواره در حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین از محیط های آبی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1393; 24 (117) :103-115
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-4416-fa.html
چکیده: (8646 مشاهده)
سابقه و هدف: ورود مستمر آنتیبیوتیکها به محیط عامل مشکلات بالقوه بسیاری همچون مقاومت میکروارگانیسمهای بیماریزا میباشد. از این روی محققین به دنبال روشهای کاهش و حذف آنتیبیوتیکها در فاضلابهای بیمارستانی و آبهای آلوده میباشند. آموکسیسیلین یک آنتیبیوتیک پر مصرف در درمان عفونتها میباشد که تقریبا بخش عمده آن به صورت غیر متابولیزه دفع، وارد فاضلاب و در نهایت وارد محیط زیست میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی نانولولههای کربنی چند دیواره در حذف آموکسی سیلین از محیطهای آبی انجام گردید.
مواد و روشها: در تحقیق تجربی حاضر، کارایی نانولولههای کربنی چند دیواره در حذف آموکسیسیلین با بررسی تغییرات پارامترهای pH (4 تا10)، غلظت یونی (0 تا1/0 مول در لیترکلرید سدیم) و دوز جاذب (4/0تا 8/1 گرم در لیتر) در سیستم ناپیوسته انجام گرفت. در نهایت مدلهای ایزوترمی و سینتیکهای جذب بررسی گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که حداکثر کارایی حذف آموکسی سیلین در 8pH= میباشد. همچنین افزایش غلظت یونی باعث کاهش و افزایش دوز جاذب موجب افزایش میزان حذف شد. دادههای تعادلی جذب با ایزوترم لانگموئر (9108/0R2=) و سینتیک جذب با معادله سینتیکی درجه دو مطابقت بهتری نشان داد.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل میتوان نانولولههای کربنی چند دیواره را به عنوان جاذب قابل قبولی در حذف آنتیبیوتیک آموکسیسیلین از محیطهای آبی در نظرگرفت.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت