Mendeley  

Zotero  

Shokohi T, Âhanjan M, Kasiri A. Bacteriological and Mycological study of external otitis in-patients referred to ENT clinic of Boo Ali Sina Hospital in Sari in summer 1999 . J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 11 (32) :1-11
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-47-fa.html

سابقه و هدف: عفونت گوش خارجی یکی از معمول ترین مشکلاتی است که متخصصین گوش و حلق و بینی و پزشکان عمومی در درمانگاه های گوش و حلق و بینی با آن روبه رو می باشند. اوتیت خارجی التهاب کانال خارجی گوش و لاله گوش بوده که دردناک نیز می باشد. علت اوتیت خارجی ممکن است عفونی یا غیرعفونی یا هردو باشد. انواع عفونی آن توسط باکتری ها یا قارچ ها ایجاد می گردد. شیوع اوتیت خارجی در تابستان به مراتب بیشتر از زمستان است. با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه مازندران و نزدیکی به دریا و وجود مکان های سالم سازی دریا و استخرها با هدف تعیین عوامل میکروبی و قارچی اوتیت خارجی در راستای اتخاذ برخورد مناسب تحقیقی در تابستان 78 بر روی مراجعین به درمانگاه ENT انجام شد.
مواد و روش ها: افرادی که بر اساس معیار کلینیکی مبتلا به اوتیت خارجی تشخیص داده شده بودند پس از کسب موافقت حضوری به وسیله دو سواب استریل مرطوب شده با سرم فیزیولوژی استریل یا رینگ نمونه گیری شذه و نمونه ها سریعا به آزمایشگاه منتقل شدند. اطلاعات بر طبق پرسشنامه از طریق مصاحبه و مشاهده توسط پزشک تکمیل می گردید.از نمونه ها ابتدا یک مونته مرطوب با پتاس 10 درصد و یک گسترش خشک تهیه و رنگ آمیزی گرم برای عناصر قارچی و باکتریایی به عمل آمد و سپس از نمونه به محیط کشت روتین (بلاد آگار و مکانکی آگار) جهت بررسی باکتریایی و برای بررسی قارچی به محیط سابرودکستروز آگار تلقیح گردید. کشت های باکتریایی بعد از 24 ساعت جهت تشخیص نهایی به محیط های افتراقی برده شد و کشت های قارچی پس از 48 ساعت بر اساس خصوصیات ماکروسکوپی مورد شناسایی قرار گرفتند.
نتایج : در این بررسی از 101 مورد (59 زن و 42 مرد) بالینی اوتیت خارجی، 39 مورد باکتری (6/38 درصد)، 23 مورد (22.8 درصد) قارچ، و 16 مورد (2/15 درصد) باکتری و قارچ تواما عامل ایجاد اوتیت خارجی بوده اند. بیشترین مبتلایان در دهه های سوم و چهارم بوده اند. آزمون کای دو بین وقوع اتومایکوز و جنس همبستگی معنی داری نشان داد (p<0.005)، در حالی که بین اوتیت باکتریایی و جنس همبستگی معنی داری مشاهده نشد. در این بررسی از 7/22 درصد موارد هیچ ارگانیسم پاتوژنی جدا نشد، فقط در مواردی فلورهای نرمال پوست (استافیلوکوک اپیدرمیدیس، کورینه باکتریم ها، استرپتوکوک های غیرهمولیتیک) جداگردیده است. عمده ترین باکتری جدا شده پسودوموناس آئروژینوزا 37 مورد (36.6 درصد) و عمده ترین قارچ جدا شده آسپرژیلوس نیجر 10 مورد (9/9 درصد)، گونه های مخمری 9 مورد (9/8 درصد) و آسپرژیلوس فومیگاتوس 5 مورد (5 درصد) بوده است.
استنتاج: در این تحقیق علایم اتومایکوز شبیه به اوتیت باکتریال ولی با شدت کمتری بوده است، ولی احساس خارش و پری گوش در اتومایکوز بیشتر از اوتیت باکتریال می باشد. لذا پیشنهاد می شود با توجه به مشابهت علایم کلینیکی قبل از درمان بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین عامل عفونت انجام گیرد.