پاتولوژی بیماریهای متعددی مستلزم تخریب اکسیداتیو اجزا، سلولی است؛ از جمله این بیماریها میتوان به مشکلات قلبیعروقی، آترواسکروروزیس، التهاب، سرطان، سمیت با برخی داروها، دیابت، پیری و بیماریهای نرودژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون اشاره کرد. هنگامی که سلولهای بدن با مصرف اکسیژن، انرژی تولید میکنند، با تولید ATP در میتوکندی رادیکالهای آزاد تولید میشوند که عموماً گونههای فعال اکسیژن هستند. این ذرات توانایی تخریب DNA را داشته و با بسیاری از مشکلات سلامتی وابسته به سن در ارتباطند. کاستن از تخریب اکسیداتیو یکی از مهمترین راهها برای پیشگیری از این مشکلات است زیرا آنتیاکسیدانها از حمله گونههای فعال اکسیژن جلوگیری کرده و واکنشهای رادیکالی را پایان میدهند. امروزه آنتیاکسیدانها در بسیاری از غذاها و محصولات کشاورزی یافت میشوند. در سالهای اخیر توجه زیادی به بررسی خواص آنتیاکسیدانی گیاهان و استفاده از آنها شده است. در این مقاله مروری به روش معمول سنجش فعالیت آنتیاکسیدانی در عصارههای گیاهی پرداخته شده است. روشهایی از قبیل به-داماندازی رادیکالهای آزاد DPPH، پراکسید هیدروژن، رادیکال کاتیون ABTS و نیتریک اکساید، توانایی شلاته کردن فلزات مانند آهن و مس، سنجش قدرت احیاءکنندگی ، توانایی احیاءکنندگی آهن (FTC) و همچنین تست FRAP مورد بررسی قرار خواهند گرفت.