چکیده: (8179 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف: بیماری نارسایی مزمن کلیوی تخریب پیشرونده و برگشت ناپذیر عملکرد کلیوی است. درمان اصلی این بیماری دیالیز و در نهایت پیوند کلیه است، اما خود عمل دیالیز فرایندی تنش زا و استرس آور است و سبب بروز افسردگی در بیماران دیالیزی میشود. اهمیت شناسایی و بررسی افسردگی در بیماران دیالیزی تا بدان جاست که در صورت عدم شناسایی و درمان افسردگی، فرد دچار اختلال تغذیه، ضعف سیستم ایمنی بدن، عدم رعایت رژیم درمانی، افزایش شدت بیماری شده و در نهایت ممکن است باعث اقدام به خودکشی شود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر با روش متاآنالیز انجام شد. با استفاده از سازکارهای جستجو در پایگاه های
SID ،ScienceDirect و PubMed مقاله های مرتبط با موضوع جستجو گردید و همچنین فهرست منابع مقالههای شناسایی شده برای یافتن مقالههای بیشتر مرور شد. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص 2I بررسی شد و داده های آنها با استفاده از نرم افزار،comprehensive meta analysis تحلیل گردید.
یافتهها: در 19 مقاله مورد بررسی، میزان شیوع کلی افسردگی در بیماران دیالیزی در ایران در مجموع، 63 درصد (56-70 درصد: فاصله اطمینان 95 درصد) برآورد شد. بیشترین شیوع افسردگی 93 درصد (83-97 درصد: فاصله اطمینان 95 درصد) در سنندج در سال 1389 میباشد و کمترین شیوع افسردگی 28 درصد در تهران سال 1388 (19-40 درصد: فاصله اطمینان95 درصد) میباشد.
استنتاج: در بررسی متاآنالیز یافتیم که شیوع افسردگی در بیماران دیالیزی در ایران نسبت به کشورهای توسعه یافته بالااست. بنابراین پیش نهاد میشود غربالگری جهت تشخیص زودرس افسردگی در این گروه از بیماران همگام با سایر اقدامات درمانی و تشخیصی انجام شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روانپزشکی