Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

سابقه و هدف: انتروکوک‌ها نقش مهمی در ایجاد اندوکاردیت و عفونت‌های ادراری دارند و به واسطه توانایی که در کسب مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی دارند، درمان آن‌ها را با سختی مواجه می‌سازد. این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و تعیین سویه‌های مقاوم به ونکومایسین و هم‌چنین شناسایی ژن‌های مقاومت vanB و vanA در میان ایزوله‌های انتروکوکوس جدا شده از بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهرکرد درسال 1393 به انجام رسیده است. مواد و روش‌ها: 150 ایزوله انتروکوکوس از بیمارستان جداسازی و جنس و گونه آن‌ها با روش‌های مختلف بیوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند. آزمون آنتی بیوگرام برای این سویه‌ها انجام شد. هم‌چنین تعیین حداقل غلظت مهارکننده به روش براث میکرودایلوشن broth micro dilution انجام و نهایتا سویه‌های دارای ژن VanA و VanB در میان این سویه‌ها شناسایی گردید. یافته‌ها: براساس نتایج آنتی‌بیوگرام 10سویه دارای فنوتیپ VanA و 2 سویه دارای فنوتیپVanB بودند. تمامی سویه‌ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. ژن‌های vanA و VanB به ترتیب درتمامی 10 ایزوله ای که فنوتیپ vanAو 2 سویه‌ای که فنوتیپ vanB راداشتند، شناسایی شدند. در 2 سویه از 10 سویه‌ای که دارای فنوتیپ VanA بودند، هردو ژن vanA و VanB توسط PCR تکثیر شدند. استنتاج: تنوع گونه‌های انتروکوک در بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهرکرد محدود به گونه‌های E. faecium و E. faecalis می‌باشد. در این مطالعه، بالاترین میزان مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های اریترومایسین و تتراسایکلین و کم‌ترین مقاومت نیز نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین و جنتامایسین گزارش گردید.

واژه‌های کلیدی: vanB، vanA، انتروکوک، ونکومایسین

متن کامل [PDF 228 kb]   (2299 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---