دوره 11، شماره 32 - ( مهر 1380 )                   جلد 11 شماره 32 صفحات 65-60 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Saffar M, Nik khah M, Ânvari M. An Essay on durability of hepatitis B antibody in health services staff and the thalassemic patients, six years after vaccination in sari, 1999. Is booster dose required? . J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 11 (32) :60-65
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-55-fa.html
صفار محمدجعفر، نیک ‌خواه محمد، انوری محمد. سنجش دوام آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت B در پرسنل بهداشتی درمانی و بیماران تالاسمیک شهر ساری 6 سال پس از واکسیناسیون 1378. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1380; 11 (32) :60-65

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-55-fa.html


چکیده:   (52065 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت ناشی از ویروس هپاتیت (HBI) B یک مشکل بهداشتی جهانی می باشد حدود 2 تا 10درصد افراد مبتلا، گرفتار آلودگی مزمن کبد و در معرض خطر سیروز و کارسینوم کبدی قرار دارند و بعضی از افراد و گروه ها در معرض خطر بیشتری برای کسب عفونت فوق قرار دارند (مثل: گیرندگان ترکیبات خونی پرسنل بهداشتی درمانی، معتادین تزریقی، نوزادان متولد شده از مادران ناقل مزمن سالم و غیره) موثرترین کنترل عفونت HBI انجام واکسیناسیون با واکسن هپاتیت B می باشد. واکسن هپاتیت B از واکسن های بسیار سالم و موثری است که می تواند از ابتلا به عفونت و بیماری هپاتیت B جلوگیری نماید. سؤال این است که ایمنی حاصل از واکسیناسیون کامل تا چه مدت دوام دارد و آیا نیازی به واکسن یادآور وجود دارد؟ هدف مطالعه سنجش وضعیت ایمنی در پرسنل بهداشتی درمانی و بیماران تالاسمیک 6 سال پس از واکسیناسیون کامل می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه به صورت توصیفی در دو گروه از افراد پر خطر شامل پرسنل بهداشتی درمانی شاغل در بیمارستان های دانشگاهی شهر ساری و بیماران تالاسمیک مرکز بوعلی سینا که یک سری کامل واکسیناسیون HBI را بیش از 6 سال قبل دریافت کرده بودند، با روش الیزا (ELISA) به صورت کمی مورد سنجش آنتی بادی ضد HBI قرار گرفتند. تیتر کمتر از 10IU/L به عنوان عدم وجود ایمنی، تیتر 10? به عنوان ایمنی بخش قلمداد شدند.
نتایج
: 81 نفر از (4/7%) از 478 پرسنل ، 98 نفر از 322 بیمار تالاسمیک به دلیل دارا بودن شرایط مورد مطالعه قرار گرفتند در گروه پرسنل 6 نفر سطح ایمنی کمتر از حد ایمنی سنجشی و در گروه تالاسمیک 22 نفر (22 درصد) نیز آنتی بادی کمتر از حد ایمنی بخش داشتند که بین دو گروه از نظر آماری با روش کای دو (X2) تفاوت معنی دار بوده است P<0.01) و DF=1، (Xz=7.58.
استنتاج: براساس نتایج مطالعه و بررسی مطالعات قبلی ،روش های پیشگیری از هپاتیت Bدر افراد واکسینه شده قبلی در موارد مواجهه با خطر در گروه های پر خطر مختلف، متفاوت می باشد. در پرسنل بهداشتی درمانی به دلیل بقای ایمنی قاطع در بیش از 90 درصد آنان نیازی به سنجش روتین آنتی بادی پس از واکسیناسیون کامل HBI و یا تجویز هر 5 سال یکبار دوز یاد آور نمی باشد. در گروه بیماران تالاسمیک علی رغم کاهش نسبت افراد با ایمنی قاطع ولی به دلیل وجود آن بیش از سه چهارم بیماران و ایمنی نسبی در سایرین، غربالگری خون های تزریقی از نظر HBI و کاهش موارد هپاتیت Bناشی از ترانسفوزیون، در این گروه نیز توصیه به سنجش آنتی بادی یا واکسیناسیون یاد آور در کمتر از 10 سال نمی باشد.
متن کامل [PDF 160 kb]   (3086 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb