دوره 25، شماره 124 - ( اردیبهشت 1394 )
جلد 25 شماره 124 صفحات 36-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Firooz M, Mazloom S R, Kimiae S A, Hasanzadeh F. Comparing the Effect of Group Education versus Group Counseling for Self-Care on Glycated-Hemoglobin in Patients with Diabetes Type II. J Mazandaran Univ Med Sci 2015; 25 (124) :26-36
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-5550-fa.html
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-5550-fa.html
فیروز محبوبه، مظلوم سید رضا، کیمیایی سید علی، حسن زاده فرزانه. مقایسه تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1394; 25 (124) :26-36
چکیده: (8139 مشاهده)
سابقه و هدف: مهم‌ترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می‌باشد و یکی از راه‌های ارزیابی خودمراقبتی در بیماران دیابتی، سنجش هموگلوبین گلیکوزیله می‌باشد. روش‌های آموزشی مختلفی جهت بهبود خودمراقبتی استفاده شده است، با این وجود به نقش‌های آموزشی و مشاوره‌ای پرستار کم‌تر توجه شده است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گروهی و مشاوره گروهی خودمراقبتی بر هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلابه دیابت نوع دو می‌باشد.
مواد و روش‌ها: طی یک کارآزمایی بالینی 112 بیماردیابتی نوع دو مراجعه کننده به مرکزدیابت پارسیان مشهد در سال 1393 به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طورتصادفی به سه گروه مشاوره (37 نفر)، آموزش(37 نفر) و کنترل (38نفر) تقسم شدند. برنامه مشاوره گروهی و آموزش گروهی به مدت پنج جلسه 5/1 ساعته با فاصله سه روز درقالب گروه‌های 8 تا 10 نفره، بود. آزمایش HbA1c قبل از مداخله و دو ماه پس از اتمام مطالعه، انجام گردید. داده‌های اصلی با استفاده از نرم افزارآماری spss نسخه 5/11، آزمون تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: درصد HbA1c بیماران مبتلا به دیابت قبل از مداخله در سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (133/0=P)، اما در مرحله بعد از مداخله، میزان HbA1c به طور معنی‌داری در گروه مشاوره گروهی (9/0±3/8) و آموزش گروهی (1/1±5/8) نسبت به گروه کنترل (4/1±1/9) کاهش داشت (016/0>P).
استنتاج: باتوجه به نتایج این تحقیق آموزش گروهی و مشاوره گروهی می‌تواند به ارتقاء مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت کمک کند. پس می‌توان تلفیق آن‌ها را به عنوان یک روش آموزشی پیشنهاد کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش پرستاری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Articles Copyright © The Author(s). Owned by Mazandaran University of Medical Sciences.
تماس با ما
ساری- میدان معلم- ساختمان شماره2 دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران- طبقه سوم- معاونت تحقیقات و فناوری- دفترمجله
تلفن: 01134484874
پست الکترونیکی : jmums
mazums.ac.ir
