Mendeley  

Zotero  

Babamahmoodi F, Salmani Mojaveri M, Babamahmoodi A. Seroepidemiology of leptospirosis in workers of high risk occupation in Mazandaran province – Iran 2007-2008. J Mazandaran Univ Med Sci 2009; 19 (73) :10-15
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-583-fa.html

سابقه و هدف: لپتوسپیروزیس (تب هفت روزه یا بیماری ویل) یک بیماری زئونوتیک اسپیروکتی است که افراد در معرض خطر آن کارکنان مشاغلی نظیر کشاورزی، دامداری، کشتارگاهها، صیادان و کارکنان معادن هستند. با توجه به گزارش موارد متعددی از این بیماری در استان مازندران و اینکه مشاغل ذکر شده از اصلی ترین مشاغل این استان می باشد مطالعه حاضر با هدف سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در آنها انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی افراد شاغل در پنج شغل از مشاغل در معرض خطر بیماری لپتوسپیروزیس (کشاورزان، دامداران، کارکنان کشتارگاه، کارکنان معادن و ماهیگیران) (به صورت توصیفی - مقطعی و با روش نمونهگیری طبقه بندی شده)، انجام شد. در هر کدام از مشاغل مذکور از 100 نفر 5 سیسی نمونه خون گرفته شد و پس از جدا نمودن سرم تحت آزمایشIFA (تیترآنتی بادی 1/10 £) قرارگرفت. پرسشنامه حاوی اطلاعات در زمینه های سن، جنس و شغل توسط فرد نمونه گیر در جدول مادر تکمیل شد و نتایج بوسیله نرم افزار SPSS مورد پردازش قرار گرفت.
یافته ها: نتایج بررسی سرولوژیک روی نمونه سرم آزمودنی ها نشان داد که شیوع عفونت لپتوسپیرا در گروه کشاورزان 29.5 درصد، گروه دامداران 6 درصد، گروه کارکنان کشتارگاه 4 درصد، گروه کارکنان معادن 12.5 درصد و گروه ماهیگیران 18 درصد می باشد (تیترآنتی بادی£ IFA 1/10).
استنتاج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که در بین گروه های شغلی در معرض خطر، کشاورزان بیشترین درصد ابتلا به لپتوسپیروز و کارکنان کشتارگاه کمترین درصد ابتلا به این بیماری را داشتند.