سابقه و هدف: دیابت از اختلالات مهم در بارداری است. پریودنتیت با افزایش فاکتورهای التهابی، به عنوان فاکتور خطر دیابت بارداری مطرح شده است. این مطالعه جهت ارزیابی ارتباط بیماری پریودنتال و فاکتورهای التهابی با دیابت بارداری طراحی گردید.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، تعداد 200 خانم باردار 20 هفته یا بالاتر با بارداری تک قلویی (100 نفر با اختلال در تست گلوکز و 100 باردار با قند نرمال) تحت معاینه دندانپزشکی قرار گرفته و از نظر وجود جنجیوایتیس و پریودنتیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان سدیمان گلبول‌های قرمز و CRP نمونه خون افراد مورد مطالعه، اندازه‌گیری شد. جهت آنالیز داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون‌های  T test independentو کای دو، استفاده شد و سطح معنی‌‌داری 05/0 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: شیوع پریودنتیت در گروه دیابتی، 36 درصد و در گروه کنترل 28 درصد بود (22/0= p). تمامی موارد پریودنتیت مشاهده شده درجه متوسط داشته و هیچ مورد پریودنتیت شدید مشاهده نشد. 74 درصد از مادران باردار دیابتی و 83 درصد از گروه کنترل، مبتلا به جنجیوایتیس بودند (12/0= p). 18 درصد از گروه بیماران و 22 درصد از گروه کنترل جینجیوایتیس شدید و بقیه ژنژیویت متوسط تا خفیف داشته‌اند (45/0= p). 73 درصد افراد دیابتی و 91 درصد افراد با قند نرمال پلاک دندانی داشتند (01/0= p). سطح فاکتورهای التهابی بین افراد با و بدون پریودتیت و جنجیوایتیس اختلاف معنی‌دار نداشت.

استنتاج: در مطالعه حاضر ارتباطی میان دیابت بارداری، جنجیوایتیس، شدت جنجیوایتیس، پریودنتیت و هم‌چنین فاکتورهای التهابیESR  و  CRPیافت نشد. با توجه به پلاک دندانی کم‌تر در افراد دیابتی، عامل دیگری به جز عدم رعایت بهداشت به عنوان عامل جنجیوایتیس در این افراد مطرح است. به علت تخمین کاذب بالاتر عمق پروب ناشی از هایپرتروفی بافت نرم لثه در بارداری، لازم است جهت ارزیابی پریودنتیت در بارداری، به دنبال معیارهای دقیق‌تری بود.