سابقه و هدف: از آن‌جایی که لپتوسپیروز از شایع‌ترین بیماری‌های زئونوز در سطح جهان می‌باشد و مسائل بهداشت عمومی و انتشار بیماری‌ها با جغرافیای منطقه رابطه مستقیم دارند، GIS می‌تواند نقش به سزایی در مدیریت و برنامه‌ریزی مسائل بهداشت عمومی و مطالعه انتشار بیماری‌ها داشته باشد. هدف از این مطالعه تحلیل الگو و پراکندگی فضایی بیماری لپتوسپیروز در استان مازندران طی سال‌های 1390 تا 1392 بوده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی به روش تحلیلی از سال 1390 تا1392 بود و جهت گردآوری اطلاعات از سیستم موقعیت یاب جهانی استفاده شد. از آن جا که تقسیمات شهرستانی واحدی مناسب برای تجزیه و تحلیل نبود از روش Modifiable Areal Unit Problem جهت اصلاح واحدهای فضایی بهره گرفته شد. سپس با استفاده از ابزار Spatial Join نقاط مکانی بیماران به کدهای شبکه منتقل گردید.

یافته‌ها: توزیع موارد لپتوسپیروز در استان مازندران خوشه‌ای می‌باشد (05/0< p). نتایج آنالیزهای مکانی نشان داد شهرستان ساری به عنوان کانون اصلی بوده و قائم شهر و آمل نیز از کانون‌های مهم بیماری می‌باشند. بروز این بیماری در مردان بیش‌تر از زنان بوده است.

استنتاج: کاربرد GIS می‌تواند در شناسایی خوشه بیماری لپتوسپیروز برای برنامه‌ریزی در استان مازندران و پیش‌بینی انتشار بیماری‌ها، کنترل عوامل و پارامترهای موثر مفید باشد.