سابقه و هدف: آلودگی بیولوژیکی در هوای فضاهای بسته بیش‌تر از طریق باکتری‌ها و قارچ‌ها ایجاد می‌شود که می‌توانند برای سلامت انسان مضر باشند. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین قارچ‌های موجود در هوا و فیلترهای سیستم‌های تهویه مطبوع دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه هوا و سطوح اتاق‌های دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی مازندران واقع در شهر ساری در بهار و تابستان سال 1393 نمونه‌برداری گردید. نمونه‌برداری از هوا توسط دستگاه نمونه‌بردار Quick Take 30 (SKC انگلستان( و از سطوح فیلترهای سیستم‌های تهویه توسط موکت استریل انجام شد. جهت شناسایی قارچ‌ها از روش‌های معمول تشخیصی قارچ‌شناسی استفاده شد.

یافته‌ها: آسپرژیلوس بیش‌ترین فراوانی را در نمونه‌های هوا (408 کلنی - 26/28 درصد) و هم‌چنین سطوح (347 کلنی-89/24 درصد) داشت. بیش‌ترین میزان تراکم قارچی مربوط به آسپرژیلوس با 1152 CFU/m³ از دانشکده پزشکی بود. از بین گونه‌های مختلف آسپرژیلوس، بیش‌ترین درصد فراوانی از هوا مربوط به آسپرژیلوس نیجر (2/43درصد) و آسپرژیلوس فلاووس (8/34 درصد) از سطوح بود.

استنتاج: نتایج این تحقیق نشان داد که بیش‌ترین آلودگی قارچی مربوط به دانشکده پزشکی در هر دو روش نمونه‌برداری بود. آلودگی قارچی هوا با سطوح بالا می‌تواند سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قارچی تنفسی به وسیله قارچ‌ها شود. آسپرژیلوس که شایع‌ترین قارچ در بررسی حاضر بود، علاوه بر ارتباط با بیماری‌های آلرژیک نظیر آسم از تولید کننده‌های اصلی سموم قارچی در طبیعت می‌باشد.