سابقه و هدف: تب خونریزی‌دهنده کریمه-کنگو (Crimean-Congo Hemorrhagic Fever (CCHF)) بیماری ویروسی منتقله از کنه‌ها بوده که وقوع اولین موارد انسانی استان مازندران در شهرستان نور ما را بر آن داشت که جهت جلوگیری از طغیان احتمالی بیماری، میزان وفور رفتارهای پرخطر افراد شاغل در صنعت دام و گوشت شهرستان نور را بررسی نمائیم.

مواد و روش‌ها: یک مطالعه توصیفی- مقطعی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته از تیر لغایت دی ماه 1391 در شهرستان نور بر روی 314 نفر دامدار، قصاب، کارگر کشتارگاه، آشپز و کارکنان دامپزشکی جهت سنجش رفتارهای پرخطر آن ها نسبت به بیماری CCHF طراحی شد و توسط آزمون‌های آماری مجذور کای و رگرسیون دوتایی در سطح معنی‌داری 0.05 مورد آنالیز قرار گرفت.

یافته‌ها: 289 نفر از شاغلین صنعت دام وگوشت شهرستان نور وارد مطالعه شدند، به‌طوری‌که 84.4 درصد آن‌ها از جنس مذکر و میانگین سنی برابر با 14.4± 43.7 سال بود. رفتار پرخطر ذبح دام یا تماس با گوشت درمردان 3.53 برابر زنان بود (OR=3.35, CI:95% 1.37-6.47). در مقایسه با دیگر مناطق شهرستان نور، نواحی روستایی، کوهستانی و نیز بخش بلده تماس بیش‌تری با دام داشته و سابقه بیش‌تری در انجام رفتارهای پرخطر از قبیل ذبح دام و تماس با خون آن، خوردن جگر خام و جداسازی یا له‌کردن کنه از سطح دام با دست برهنه داشته‌اند(P<0.001). عدم استفاده از پوشش محافظتی درشاغلین منطقه کوهستانی (OR=9.24, CI:95% 2.66-31.13) و نیز بخش بلده به طور معنی داری بالاتر از بقیه نواحی و بخش‌های شهرستان نور بود (OR=9.80, CI:95% 2.78-34.53).

استنتاج: مطالعه ما وفور رفتارهای پرخطر در بین مشاغل مرتبط با دام را نشان می‌دهد، لذا با توجه به کانون گزارش بیماری در غرب استان، تداوم این امر و عدم برنامه‌ریزی‌های کنترلی سبب افزایش احتمال وقوع اپیدمی بیماری CCHF در این مناطق می‌گردد.