سابقه و هدف: استفاده از فناوری نوین نانو در زمینههای مختلف علوم پزشکی از جمله تشخیص و درمان رو به افزایش است. نانوذرات فلزی نظیر نانوذرات آهن به علت داشتن عدد اتمی بالا به عنوان عوامل حساسکننده پرتویی جدید در افزایش بازده پرتو درمانی مطرح شدهاند. هدف از این مطالعه بررسی اثر حساسکنندگی پرتویی نانوذرات اکسید آهن با پوشش دکستران بر روی سلول های سرطانی دهانه رحم رده هلا تحت تابش با باریکه های فوتونیMV6 بوده است.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، سنجش سمیّتزایی این نانو ذرات بر روی سلولهای هلا با استفاده از روش MTT انجام شد. برای بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانو ذرات مورد آزمون، سلولهای هلا با غلظتهای 20 و µg/ml50 از این نانوذرات انکوبه شدند و تحت تابش با دزهای مختلف از باریکههای فوتونی MV6 قرار گرفتند.
یافتهها: انکوباسیون سلول ها در مدت زمان های 6، 12 و 24 ساعت و با غلظتهای 20 وµg/ml50 سمیّت معنیداری نشان نداد. نانو ذرات اکسید آهن با پوشش دکستران اثر حساسکنندگی پرتویی بیشتری را در غلظت µg/ml 50 در مقایسه با غلظت µg/ml20 نشان دادند. میانگین فاکتور افزایش دز تحت تابش با باریکههای فوتونی MV 6 در غلظت 20و µg/ml50 به ترتیب 15/0±19/1و 11/0±49/1 به دست آمد.
استنتاج: نانو ذرات اکسید آهن با پوشش دکستران به طور قابل توجهی میتوانند دز جذبی و در نتیجه بازده پرتودرمانی را در پرتودهی سلولهای سرطانی دهانه رحم رده ی هلا افزایش دهند که میتواند در درمان سرطان مورد توجه قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |