سابقه و هدف: عناصر جزئی آب می‌توانند در رشد و کلونیزاسیون لژیونلا و عفونت‌های مرتبط موثر باشند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط آلودگی آب به لژیونلا با عناصر جزئی، قلیائیت و سختی کل در آب مصرفی بیمارستان‌های منتخب تهران بود.

مواد و روش‌ها: 150 نمونه آب سرد و گرم با حجم 4 لیتر از سه بیمارستان منتخب شهر تهران جمع‌آوری شد. نمونه‌ها بعد از اندازه‌گیری کلر باقیمانده و دما به آزمایشگاه منتقل و با استفاده از فیلتر 45/0-22/0 میکرون تغلیظ شدند. کشت لژیونلا در محیط کشت غنی‌شده BCYE به عنوان روش استاندارد طلایی برای نمونه‌های محیطی انجام شد. کلنی‌های لژیونلا بر اساس ویژگی‌های مورفولوژیکی و آزمایش‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. عناصر جزئی (آهن، منگنز، مس، روی، قلیائیت و سختی کل) به روش نورسنجی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نسخه 15 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، من‌ویتنی، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون لجستیک آنالیز شدند.

یافته‌ها: اختلاف میانگین غلظت آهن، منگنز، روی، قلیائیت و سختی در موارد رشد و عدم رشد لژیونلا از لحاظ آماری معنی‌دار (05/0p<) و با عنصر مس معنی‌دار نبود(05/0p>). همبستگی اسپیرمن نشان داد که غلظت آهن، منگنز، روی، قلیائیت و سختی با تراکم لژیونلا همبستگی معنی‌دار و مثبت دارد(05/0p<). هم چنین رگرسیون لجستیک نشان داد که غلظت منگنز بالاترین تاثیر را بر حضور لژیونلا دارد(3/3 OR:).

استنتاج: کیفیت شیمیایی آب بر میزان آلودگی لژیونلا مؤثر است. با توجه به تراکم بالای آلودگی، انجام آزمایشات روتین و استفاده از سامانه گندزدایی اختصاصی در بیمارستان برای شناسایی و حذف  لژیونلا توصیه می‌شود.